Het vorige verslag waren we nog in Zuid Afrika. Gelukkig zijn we nu weer veilig thuis, maar dat heeft nog wel wat voeten in aarde gehad, het venijn zat vooral in het staartje, maar daarover later meer…..

Bellevue Forest Reserve
De volgende dag zijn we richting zuiden gereden, naar het Elephants Lodge in het Bellevue Forest Reserve. De eigenaar van deze lodge hadden we afgelopen januari op de vakantiebeurs in Utrecht ontmoet, en het foldertje zag er veelbelovend uit. We hebben er een all inclusive arrangement geboekt voor één nacht. Dat is dan inclusief 2 game drives.
Tegen de middag kwamen we aan en om bij de lodge te komen, moesten we eerst een stuk door het wildpark, spannend!
Het foldertje maakte de belofte in ieder geval wel waar, de kamer en de badkamer waren prachtig, de gezamenlijke ruimte heel gezellig, met een grote braai en mooi terras met uitzicht op het wildpark.
We konden al meteen aanschuiven voor de lunch, en rond een uur of drie vertrokken we samen met Braun, onze gids, in een stoere Landrover voor onze eerste gamedrive. Bellevue Forest Reserve is een privé park en het gebied was nog niet zo lang geleden landbouwgrond. Nu zijn er allerlei wilde dieren uitgezet en deze kunnen hier in alle vrijheid leven. Het terrein is ruig en bergachtig en ontzettend uitgestrekt. We gingen dwars door de wildernis en al snel zagen we springbokjes, kudu’s, antilope, wrattenzwijntjes en gnoe’s. Tegen zonsondergang reed Braun ons bovenop een berg vanwaar we een waanzinnig uitzicht hadden over de omgeving en werden er hapjes klaargezet en kregen we een heerlijk, koel, wit wijntje, wat een verwennerij toch!
Om een uur of zeven waren weer terug bij de lodge en stond het avondeten al op ons te wachten en zijn we in slaap gevallen met het gebrul van leeuwen op de achtergrond.

De volgende ochtend hebben we nog maar weer eens geprobeerd om contact te krijgen met de KLM, maar dat is wederom niet gelukt. Daarom hebben we besloten om nog een nacht bij te boeken, nu op basis van B&B. We bekijken maar per dag wat de mogelijkheden zijn, mochten we op stel en sprong terug moeten richting vliegveld, dan kunnen we snel onze biezen pakken.
Maar dat is nu nog niet aan de orde, dus om kwart over zeven stonden we klaar voor onze tweede gamedrive. We gingen nu naar ander deel van het park, hier zitten buffels en giraffen. De buffels lieten zich vandaag helaas niet zien, maar de giraffen zeker wel. Gisteren is hier een klein girafje geboren, heel bijzonder, en daar gaan we naar op zoek. De gids wist de plek waar het kleintje gisteren geboren was en niet ver daar vandaan zagen we moeder en kind. Het kleintje stond verscholen in de bosjes, maar soms zag je z’n kopje er net bovenuit piepen, zo schattig. We zijn niet té dichtbij gegaan, want de moeder was nogal beschermend (wat logisch is natuurlijk).
Als je goed kijkt, zie je rechtsonder de moeder, twee kleine oortjes in de bosjes 🙂

Daarna gingen we op zoek naar de andere giraffen en die vonden we ook vrij snel. Nu mochten we de auto uit en gingen we lopend verder. We vonden een moeder met een jong wat al wat groter was en konden er best wel dichtbij komen, mooi hoor.

Nadat we ook nog zebra’s en blesbokjes hadden gezien, zijn we weer terug gegaan naar de lodge en daar stond het ontbijt op ons te wachten.

Schotia Safaris Private Game Reserve
’s Middags hebben we safari geboekt bij Schotia Safari’s, dat is ook een privé wildpark, maar nog groter qua oppervlak en deze hebben ook een groter assortiment aan wilde dieren.
Rond half drie werden we welkom geheten door Charl, onze gids van vanmiddag. Er waren nu ook nog 4 Duitse meiden bij, die gingen achterin en de ‘oudjes’ mochten voorin ;-). Het park is opgedeeld in allerlei secties, zodat de dure Sable Antilope’s niet opgevreten worden door de leeuwen! Er zijn hier ook allerlei fokprogramma’s, niet alleen voor het voortbestaan van een soort, maar ook voor de handel! De hoeveelheid wild hier was echt gigantisch. Van alles en nog wat zagen we, wrattenzwijnen, giraffes, Red hartebeesten, zebra’s, waterbuck, buffels, heel veel springbokjes, nijlpaarden, een krokodil, neushoorns, kortom teveel om op te noemen.
Het allermooiste vond ik toch wel de leeuwen. Er waren twee mannetjes leeuwen, vader en zoon, 1 vrouwtjes leeuw en 3 schattige welpjes. We konden er heel dichtbij komen, wat zijn dat toch mooie, imposante beesten.

Vooral toen zoonlief begon te brullen, dwong hij wel respect af!
Midden in het park was een gebouw met groot kampvuur in het midden, waar we wat gingen drinken en waar ook het diner werd opgediend.
Na het eten maakten we nog een nachtsafari, in het donker komen er toch weer hele andere dieren tevoorschijn, zoals de jakhalzen en bepaalde soorten vogels. Om een uur of negen waren we weer terug bij de auto en zijn we weer terug gegaan naar ons eigen wildpark!

Addo Elephant National Park
Ook vandaag nog steeds geen nieuws van de KLM en dus toch nog maar eens zelf geprobeerd om de vlucht om te boeken. Tot onze grote verbazing lukte het nu wel en hadden we al vrij snel vliegtickets voor vrijdag 27 maart om 00:30 uur in onze mailbox, wat een opluchting. Nu wisten we tenminste waar we aan toe waren en konden we plannen gaan maken voor de rest van de week. We besloten om hier nog een nacht B&B bij te boeken en vandaag naar Addo Elephant National Park te gaan.

Het park is in 1931 gesticht omdat er toen nog maar 11 olifanten over waren in de omgeving. Vandaag de dag biedt het park onderdak aan zo’n 450 olifanten, dus je kunt zeggen dat de bescherming goed gelukt is.
Op aanraden van Braun, zijn we naar de Zuid ingang van het park gereden, en na het invullen van de nodige papieren en betalen van het entreegeld, mochten we met onze eigen auto naar binnen. In het park is een soort knooppunten route met allerlei loops die je kunt rijden, je kunt er dus makkelijk je weg vinden. Een deel van de wegen is asfalt, maar het grootste deel bestaat toch wel uit gravel weg. Het landschap is vrij divers. Sommige stukken zijn heuvelachtig, open en weids en sommige stukken dik begroeid met bosjes, en al staat een olifant op 3 meter afstand, dan zie je hem nog bijna niet. Het is wel heel apart om zo met je eigen auto daar rond te rijden alle dieren zo van dichtbij te zien. Kees is achterin gaan zitten, zodat hij aan allebei de kanten goed kon filmen. Vooral de zebra’s waren niet bang, daar moest je soms gewoon omheen zigzaggen.

Er waren overal ontzettend veel dieren, we reden vlak langs een grote buffel af, heel, heel veel olifanten, heel veel zebra’s, hartebeesten, kudu’s, wrattenzwijnen, allerlei soorten hertachtigen waar wij de naam niet precies van weten, er was zoveel te zien. Bij Addo Main Camp, helemaal in het noorden hebben we geluncht en toen snel het park weer in, op zoek naar nog meer wild. We zagen stokstaartjes, een black-backed jackal en als kers op de taart zagen we helemaal tegen het eind van de dag een zwarte neushoorn! Dit is een zéér zeldzaam beest en die hebben we nog nooit gezien. Het bleek ook heel uniek te zijn, want de eigenaar van onze lodge had er 6 jaar geleden voor het laatst één gezien in Addo! Geluk is met de domme, zullen we maar zeggen 🙂
Jammer genoeg kan ik geen foto’s van deze neushoorn online zetten i.v.m. stropers die dan de locatie zouden kunnen herkennen.
Maar omdat het al laat was, en het park om 18:30 uur ging sluiten, moesten we nog opschieten om op tijd het park uit te komen, was nog een race-je tegen de klok.
Terug bij Elephants Lodge had Loodt, de eigenaar van de lodge, onze biefstukken al op de braai liggen, dus we konden zo aanschuiven, het was een mooie dag!

Brenton-on-Sea
Nu we ons vliegticket hebben voor donderdagnacht hebben we besloten om in twee delen terug te rijden naar Stellenbosch. We willen niet terug naar Kaapstad en Stellenbosch ligt ook maar een half uurtje rijden van het vliegveld.
We hebben het Brenton Haven hotel geboekt in Brenton-on-Sea, vlakbij Knysna, da’s ongeveer halverwege, zo’n 4 1/2 uur rijden. Het hotel heeft een restaurant, want alle restaurants zijn hier nu ook vanaf 18:00 uur gesloten.
We hebben op ons gemak gedaan en zijn rustig aangereden. We komen nu langs plaatsen die nog allemaal op ons lijstje stonden, maar waar we nu helaas niet naar toe kunnen. Vooral Tsitikamma National Park zag er indrukwekkend uit en hadden we graag bezocht. Maar jammer doch helaas, we moeten door, het is niet anders.

Bij het hotel aangekomen bleek ondertussen het restaurant van het hotel ook gesloten te zijn, gelukkig was er nog wel een koffiecorner open en daar hebben we wat quiche en broodjes voor ’s avonds gekocht. Inmiddels zijn ook de provinciegrenzen gesloten i.v.m. het coronavirus, en zijn we net op tijd in de West Cape Province aangekomen. Het hotel ligt echt prachtig aan de oceaan, vanuit bed zie je de hoge golven. Om eens even lekker uit te waaien zijn we een stuk over het strand gaan wandelen.
’s Avonds hoorden we tijdens een persconferentie van de president op tv, dat er in Zuid Afrika, vanaf donderdagnacht om 00:00 uur, een complete Lock Down gaat gelden. Alles gaat hier op slot….en wij vliegen om 00:30 uur!!!!
De volgende ochtend werd hier zelfs het strand ook al gesloten, zoals alle stranden in de West Kaap.

Stellenbosch
De volgende ochtend zijn we weer verder gaan rijden naar Stellenbosch. Het was nog even spannend of we wel onderdak zouden kunnen vinden. We hoorden namelijk in de auto gisteren, dat hotels geen nieuwe gasten meer aan mogen aannemen, alleen de bestaande gasten mogen ze nog verzorgen en wij moesten nog 2 overnachtingen boeken. Ik heb toen Avenues Guest Lodge in Stellenbosch gebeld. Deze waren gesloten, maar ze wist nog wel een ander Guesthouse dat nog wel nieuwe gasten aan nam, Caledon Villa. Deze mevrouw belde me snel terug en daar konden we gelukkig nog terecht.
Dus daar zijn we heen gegaan. Bleek een prachtig oud pand te zijn in een mooie rustige straat, hier zaten we goed.
We zijn bij Java, in de hoofdstraat van Stellenbosch lekker gaan eten en hebben de rest van de avond met een flesje wijn aan het zwembad doorgebracht.

De volgende dag zijn we rond Stellenbosch gaan wandelen. Je hebt er verschillende wandelroutes met mooie uitzichten. In de verte zagen we een wijnhuis liggen en omdat we verder toch niets beters te doen hadden, zijn we daarheen gelopen.

Het bleek Lanzerac Winery te zijn, een kei sjieke tent en gelukkig was de wijnproeverij en het terras nog open. Daar zijn we neergestreken en hebben er nog heerlijk zitten genieten van een verrukkelijke wijnen en een lekker kaas/vlees plank. So far, so good……

In de loop van de middag kregen we bericht dat onze vlucht van morgen vervroegd werd naar 22:30 uur, mooi, dan zijn we vóór de lock down het land uit!
Terug in het hotel wilde ik bijna onze vlucht van morgen in gaan checken toen ik een bericht van de KLM kreeg:

VLUCHT GEANNULEERD!

What the F…..! Paniek, want dit was echt de aller-aller laatste vlucht die nog zou gaan vanuit Kaapstad, wat nu?
Telefonisch contact opgenomen met de KLM (lukte nu wel gelukkig) en de eerstvolgende vlucht zou zijn op 1 april, via Johannesburg. Ja, dat moet dan maar. In het hotel werden we gelukkig heel hartelijk en warm opgevangen en er werd ons verzekerd dat we niet weg zouden hoeven en dat we zolang zouden mogen blijven als nodig was. Ze hadden ook kamers met een klein keukentje erbij en die zouden we dan één krijgen, dat was in ieder geval wel een geruststelling.
We zijn wat gaan eten en onder het eten zag ik dat de vlucht van Kaapstad naar Johannesburg op 1 april inmiddels óók geannuleerd was, shit!
Bij thuiskomst de KLM maar weer gebeld en kreeg ik een meneer aan de lijn. Volgens hem waren we alweer op een andere vlucht geboekt, en wel die van vanavond 22:30 uur!!! En het was inmiddels al 20:30 uur. Om 21:30 uur zou de check-in dicht gaan! Nu was het échte paniek!
We hadden dus nog één uur om onze koffers in te pakken, op het vliegveld te komen (35 minuten rijden), onze auto in te leveren en in te checken. Dat gingen we nooit halen, maar we zijn als een dolle in de auto gesprongen (we hebben onze koffers nog nooit zó snel ingepakt) en als een gek naar het vliegveld gaan rijden. Het was donker, het regende een beetje, de tom-tom liet ons rondjes rijden……kortom STRESS met een hoofdletter S!
Ging na 20 minuten de telefoon, de meneer van de KLM: “Sorry, maar ik heb me een dag vergist, jullie zitten op de vlucht van morgen!” Pfffff…..
Gelukkig maar, want dit hadden we anders nooit gehaald en nu konden we morgen alles wel op ons gemak doen. Wij dus weer terug naar het hotel, naar bed en (proberen te) slapen!

Vandaag naar huis (als het goed is). De vlucht staat nog steeds netjes ‘on time’, en het vliegtuig is inmiddels vanuit Amsterdam vertrokken richting Kaapstad, dat ziet er goed uit.
We zijn nog een keer door Stellenbosch gelopen en zien hier de paniek bij de lokale bevolking ook toe slaan, lange rijen en volle karren bij de supermarkten, en lange rijen voor de pinautomaten.
Omdat we zeker op tijd op het vliegveld wilde zijn, zijn we om een uur of half drie aangereden. We konden de auto vlot kwijt en stonden rond kwart over drie in de KLM-rij. We stonden ongeveer op de 30ste plaats, dus als het op volgorde van aankomst zou gaan, stonden we zeker goed. Het was wel één chaos op het vliegveld, iedereen stond hutje mutje (anderhalve meter afstand!?). Rond 18:00 uur gingen de incheck balies open, het moment van de waarheid! Voor ons werden soms mensen met koffers en al geweigerd, waarom wisten we niet….! Nu waren wij aan de beurt, de dame begon onze kofferlabels aan de koffer vast te maken en kregen we onze instapkaarten, wat een ontzettende opluchting, nog nooit zó blij geweest met een paar instapkaarten! Om 23:10 uur zijn we opgestegen 00:50 minuten voor de complete lock down in Zuid Afrika!

Eind goed, al goed dus.
Ik kan niet anders zeggen dat we een vreemde reis hebben gehad, aan de ene kant wel genoten van de mooie natuur, het lekkere eten en de wijntjes, maar aan de andere kant flink overschaduwd door het coronavirus. Gelukkig tot zover iedereen gezond en hopelijk blijft dat ook zo.
Deze reis zullen we in ieder val niet snel vergeten……

De foto’s van deze reis kun je hier bekijken: foto’s Zuid Afrika.
Hier kun je deel 1 of deel 2 ook nog terug lezen.