Daar zijn we weer met een nieuw reisverslag, deze keer uit Florida USA!

Ruim een week geleden zijn we aangekomen in Miami, en ik heb nog niet eerder tijd gehad om een verslag te schrijven, kun je nagaan hoe druk we het afgelopen week gehad hebben!

Miami

Maar ik zal bij het begin beginnen. Met Arkefly zijn we naar Miami gevlogen, eerst een tussenstop op Orlando waar we ook al daadwerkelijk door de douane moesten, daar werden we onderworpen aan een klein kruisverhoor…wat we kwamen doen, wat we allemaal gingen doen, wat we voor werk deden en ga zo maar door, maar gelukkig kwamen door de ballotage commissie heen en mochten we de States in.

De vlucht van Orlando naar Miami was maar 40 minuten, en onderweg hadden we een heel mooi uitzicht op de kustlijn van Florida. Dat zag er al veelbelovend uit in ieder geval.

In Miami hadden we de eerste drie overnachtingen al geboekt, we zaten midden op Ocean Drive, ’the place to be’ in Miami. Deze straat is direct aan het strand midden in het Art Deco District.

’t Is zo’n beetje ‘de Lind’ van Miami, als je een dure auto hebt (of een strakgetrokken vrouw met opgepompte boezem) dan kun je die hier showen, je struikelt er over de Porsches, Ferrari’s, Lamborghini’s, Hummer’s, Rolls Royce’s en Bentley’s. Hier is weinig van de crisis te merken….

Je kijkt er werkelijk waar je ogen uit!

Zaterdag’s zijn we begonnen om het Art Deco District eens rustig te bekijken, dat ziet er allemaal heel mooi uit, allemaal hotels in zoete kleurtjes echt zoals je je Miami voorstelt en zoals je het vroeger bij Miami Vice op t.v. zag. Het strand is er heel breed, met mooi wit zand en een felblauwe zee, en op het strand ook Art Deco strandhuisjes in zoete kleurtjes.

Miami Beach ligt een stuk van het vaste land af, met daartussen op kleine schiereilandjes de huizen van de echte rijken (b.v. Madonna). Daar zijn we op ons gemak naartoe gelopen en hebben er eens rond gekeken. Vanaf daar zijn we naar het vaste land gelopen, Miami Downtown. Daar was eigenlijk niet veel te beleven, alleen maar veel hoge kantoorgebouwen, dus zijn we met de bus weer terug gegaan naar Miami Beach.

Calle Ocho Festival Miami

Op zondag was er een festival, daar hadden we onze vakantie ook op afgestemd. Dit festival vindt plaats in de 8th Street, oftewel op z’n Spaans ‘Calle Ocho’, zo heet het festival ook. Je hoort in Miami trouwens meer Spaans als Engels! Het is een Cubaans carnaval wat jaarlijks gehouden wordt. De hele straat staat kilometers lang vol met eetkraampjes en overal spelen er bandjes. Het is een beetje een mix van onze Koninginnedag en het zomercarnaval in Rotterdam, kei gezellig in ieder geval. We zijn er de hele dag geweest.

’s Avonds maar weer een terrasje gepikt op Ocean Drive en een mega-mega cocktail op. Alles in Amerika is belachelijk groot, dus ook de cocktails, het was volgens mij wel 3/4 liter of zo….en ondertussen mensen kijken natuurlijk. Het is werkelijk nergens zo leuk om mensen te kijken als in Amerika. In China kennen ze het woord schaamte niet, maar volgens mij hebben ze daar hier ook nog nooit van gehoord én hebben ze geen spiegels thuis! Iedereen heeft maar wat aan, soms van 3 kledingmaten geleden en soms van 3 decennia geleden of allebei! Je kijkt je ogen uit in ieder geval.

Fort Lauderdale en Palm Beach

Op maandag konden we onze huurauto op gaan halen, maar bij het Avis kantoor was het een beetje stress bij het personeel, ze hadden (bijna) geen auto’s om mee te geven. Wij hadden een type C auto besteld (een gewone personenauto) maar we kregen voor het zelfde geld een zespersoons, Dodge Minivan, 3.6 liter, mee! We rijden nu als een prins door Florida…dat rijdt wel lekker zeg.

We zijn als eerste naar Fort Lauderdale gereden, dat is ook een super-de-luxe plaats waar de jetset woont. Alle huizen grenzen aan de achterkant aan het water, en daar liggen de meest luxueuze jachten aangemeerd. We hebben daar eens rustig rondgewandeld en onze ogen uitgekeken. De volgende dag hebben we een boottocht geboekt, dan wordt je langs alle luxe huizen gevaren en dan wordt er ook nog bij vertelt hoeveel de huizen en de jachten waard zijn, en wie er allemaal wonen. Voor veel mensen is dit zelfs hun tweede of derde huis! De prijzen van de huizen varieerden van zo’n $ 5.000.000 tot $ 35.000.000! We kwamen langs het huis van Lee Majors (De man van 6 miljoen) en langs het jacht van Steven Spielberg van $ 200.000.000 (ja echt, tweehonderdmiljoen dollar!) en hij had er ook nog een zeilschip langs liggen voor als hij meer in de sailingmood was, Kees moet maar eens wat meer gaan doen met z’n films!!!

Vanuit Fort Lauderdale zijn we naar Palm Beach gereden, dat is als het even kan nóg duurder en nóg luxer. Ze hadden daar een winkelstraat met Valentino, Channel, Jimmy Choo etc.etc.

Ook daar hebben we rustig wat rondgewandeld en in West Palm Beach hebben we lekker wat gegeten.

Cocao Beach

Voor woensdag hadden we een hotel geboekt in Daytona, omdat daar de Bike Week bezig is. Dus we besloten al een stuk richting Daytona te rijden en onderweg ergens langs de snelweg te slapen. Dat is superhandig in Amerika. Overal bij een grote plaats in de buurt zit er een soort overnacht terrein vlak langs de snelweg. Je hebt er dan verschillende motels, restaurantketens, winkels etc.  Op de snelweg staat al aangegeven welke motels en restaurants er zitten, zodat je dan al een keus kunt maken als je wilt. Deze keer zijn we bij een Motel 6 uitgekomen, niet zo super, maar het slaapt. Vlakbij zat een soort kroeg, en daar zijn we een lekker pilsje gaan drinken.

De volgende dag zijn we verder richting Daytona gereden en kwamen we langs Cocoa Beach, daar zou een poel moeten zijn met manatee’s erin. Dat zijn zeekoeien en leven langs de hele kust van Florida, maar in de wintertijd dan zoeken ze de warmere poelen op, want het zijn zoogdieren en als het water onder een bepaalde temperatuur is raken ze onderkoeld. Na even wat zoeken zagen we inderdaad een poel met manatee’s, er zaten er wel een stuk of 10, je zag de ruggen boven water uit steken, en af en toe kwam er ook een neusje of staart boven. Kei leuk.

Bike Week Daytona

Toen we dat gezien hadden zijn we doorgereden naar Daytona, naar ons hotel. Daar hebben we eerst eens een uurtje in de zon gelegen, want dat was er nog niet van gekomen. Na een frisse douche zijn we over het strand naar de Main Street gelopen. Over het strand hier mogen trouwens auto’s rijden…daar staat Daytona bekend om. Onderweg hadden we natuurlijk al heel veel motors gezien, maar hier in Main Street was het pas écht te doen. Aan beide zijden van de weg stonden de meest gave motors geparkeerd. Zo ie zo allemaal Harley’s en de ene nog mooier als de andere. Ook heel veel speciaal omgebouwde choppers (zoals je alleen op t.v. ziet) met voorvorken van anderhalve meter lang, een achterband van een halve meter breed, special paint spuitwerk, GAAF, GAAF, GAAF! (Als je van motors houdt in ieder geval). Ondertussen reden dit soort motors de hele straat ook nog eens op en neer. Aan beide zijde van de weg zaten saloon’s waar bands aan het optreden waren, waar ‘wet ’t shirt shows’ gehouden werden en waar schaars geklede dame’s drankjes verkochten. Hier kwamen we onze tijd wel door. We zaten lekker op loopafstand met ons hotel, dus we konden gerust een pilsje pakken. Het viel ons op dat de gemiddelde biker toch wel over de vijftig was, er hing een heel relaxte sfeer en alles was supernetjes, d’r lag geen prulletje op de grond, wie had dat gedacht met zoveel ruig volk!

’s Avonds om 24:00 uur heb ik hier m’n 46 levensjaar gezien, al ‘hadbangend’ op Rage Against The Machine (ik denk niet dat ik die film terug hoef te zien, ha,ha!)

De volgende morgen zijn we richting Daytona International Speedway gereden. Dat is een ovaal circuit waar de Daytona 500 verreden wordt. Normaal kun je met een bus het circuit rond, maar omdat er motorrace trainingen bezig waren ging dat niet. We konden wel naar de trainingen gaan kijken en da hebben we toen gedaan. Die motoren kwamen daar echt me een noodgang voorbij. Voor de motoren was het circuit wel wat uitgebreid, met een stel extra bochten en zo. We mochten overal rondlopen, dus zijn we helemaal bovenaan op de tribunes gegaan en vanaf daar had je een compleet mooi overzicht van het circuit. Vorige week was nog op t.v. dat er tijdens een autorace een band het publiek ingevlogen was, niet tof!

Vanaf het circuit weer terug naar de Main Street en daar de rest van de dag hetzelfde recept aangehouden als gisteren….dat was goed bevallen!

St. Augustine

De volgende morgen zat Bike Week er voor ons alweer op en zijn we naar St. Augustine gereden, het oudste plaatsje van Amerika. Het zag er allemaal nogal Disney uit, maar wel heel gezellig. Een beetje het Volendam van Amerika, erg toeristisch maar toch leuk.

We zijn in een oud fort geweest en hebben de hoofdstraat met allemaal oude, authentieke huisjes bekeken. Er stonden echt hele mooie gebouwen tussen, die je hier eigenlijk helemaal niet zou verwachten.

We hebben er de hele dag lekker rondgekeken en zijn toen tegen de avond doorgereden naar Gainesville.

Gainesville

We gingen daar naar toe omdat daar dit weekend een dragrace word gehouden, de Gatornationals. Eén van de grootste dragraces van Amerika met alle toppers. We dachten hier wel even een hotelletje te vinden, maar dat viel tegen, er waren meer mensen op het idee gekomen om naar de race te gaan. Na anderhalf uur zoeken hadden we uiteindelijk toch wat gevonden, lang leve de lakenzakken!

De volgende morgen zaten we al om half negen in de auto om naar de race te gaan.

Het was er flink druk. Op advies van iemand die er al 25 jaar kwam, hebben we kaartjes genomen voor de tribune, zo hadden we een mooi overzicht. Even voor de niet-kenners: een dragrace is een race waar twee auto (of motoren) naast elkaar op een baan staan en dan zo snel mogelijk een kwart mijl (400 meter) proberen af te leggen. Met snel, bedoel ik ook snel. Er wordt als brandstof nitrox of alcohol gebruikt of ander speciaal spul. En die dingen gaan als een speer.

Je kon overal over de pit lopen, en alle auto’s van dichtbij bekijken. De coureurs kwamen ook regelmatig naar de fans toe om handtekeningen uit te delen en op de foto te gaan. Kees staat op de foto met de wereldkampioen van 1964, toen kostte zo’n blok nog $ 300 op de sloop, daar ga je het nu niet meer mee redden. De teams hebben 28 meter lange trucks bij, met complete werkplaats, catering en noem maar op. Zelf de U.S. Army heeft een eigen raceteam.

Het is niet normaal als die wagens van start gaan, eerst gaan ze met de banden door wat water en meteen daarna maken ze een burnout, dit is om de banden op te warmen. Dan gaan ze klaar staan voor de start en als het licht op groen springt gaat het los. Als je vlakbij de start staat voel je de grond gewoon trillen, oordoppen zijn hier dan ook niet overbodig.

De wagens leggen de afstand van 400 meter af in ongeveer 4 seconden en dan is de topsnelheid      ruim 500 kilometer per uur!! De snelste tijd van vandaag was: 1/4 mijl in 3,779 seconden met een topsnelheid van 326,32 mijl per uur oftewel 525 kilometer per uur! Onvoorstelbaar…..!

Er gingen allerlei klassen van start en we hebben de hele dag zitten genieten en we zijn tot het einde toe gebleven.

Crystal River

Vanaf de race zijn we naar Crystal River gereden, dit plaatsje staat erom bekend dat de manatee’s (je weet wel de zeekoeien) hier komen overwinteren.

’s Morgens zijn we naar een duikschool gereden die tipjes naar de manata’s aanbood. We hebben een snorkeltrip voor de volgende ochtend 6:15 uur geregeld en hebben voor nu een twee persoonskano gehuurd. Daarmee zijn we naar een lagoon gevaren waar heel veel manata’s bij elkaar zitten, omdat daar het water warmer is als ergens anders. De manatee’s zijn super vriendelijke, rustige lobbesen. Ze zwemmen op d’r gemak wat rond en doen niemand kwaad. Ze eten alleen maar zeegras, slapen veel en hangen lekker wat rond. Het zijn grote lompe beesten met een grappige snuit, twee vinnen waar ze mee over de bodem lopen en een grote zwemvlies als staart. In de lagoon lagen er wel twintig en we konden ze van heel dichtbij bekijken. Het was er alleen nogal wat vol met toeristen, dus we gaan ervan uit dat het morgenvroeg wat rustiger is.

Nadat we een tijdje rondgekeken hadden zijn we weer terug gegaan en hebben ’s middags wat rondgekeken in Crystal River, een klein rustig plaatsje.

Vanmorgen dus een vroegertje, half 6 op om op tijd bij de duikschool te zijn. Het was nog stikdonker toen we weg vaarden, maar het licht en donker worden gaat hier razendsnel, binnen 10 minuten gaat het licht aan of uit. Toen we bij de lagoon aankwamen was het nog donker, maar tegen de tijd dat we in het water lagen was het licht. Er zaten weer volop manatee’s en nu was het water nog mooi helder en konden we ze heel goed, van heel dichtbij bekijken, indrukwekkend.

Cape Canaveral

Nadat we een warme douche hadden genomen, hebben we onze spullen ingepakt en zijn we naar Cape Canaveral gereden, een beetje onlogisch zal je zeggen, want Crystal River is aan de westkust en Cape Canaveral is aan de oostkust, maar……hier vlakbij is Kennedy Space Center, en daar gaan ze (als het goed is) morgen een raket lanceren. We waren eigenlijk van plan vorige week hierheen te gaan, maar toen zagen we dat de 19e een raket gelanceerd ging worden, hebben we onze plannen omgegooid. Gelukkig zijn de afstanden hier niet zo groot en zijn we in 2 1/2 uur van kust naar kust gereden.

We zitten hier nu in het Radisson Hotel, lekker luxe, en gaan we morgen naar Kennedy Space Center. We hopen dat de raketlancering door gaat, maar dat weet je nooit helemaal zeker van te voren, ‘fingers crost’!

Cape Canaveral

Vorige keer was het nog niet duidelijk of de raketlancering wel of niet door zou gaan. De weersverwachtingen waren niet al te best, dus we hielden er al half en half rekening mee dat het niet door zou gaan. Maar de volgende dag toen we naar Kennedy Space Center gingen was het stralend weer, met een mooie blauwe lucht, dat zag er alvast goed uit.

’s Morgens hebben we eerst een rondtoer gemaakt over het terrein van Kennedy Space Center, dat is echt mega groot. We gingen naar het platform waar alle spaceshuttles van afgeschoten zijn, wat een indrukwekkend groot ding zeg! We mochten er vrij dicht bij komen en konden alles goed bekijken. De controle is hier nog steeds erg streng omdat alles gewoon in gebruik is, en niet alleen maar een toeristenattractie. We kregen ook uitleg hoe zo’n spaceshuttle of raket vervoerd wordt van de hangar waarin hij wordt gebouwd, naar het lanceerplatform. Het is leuk om dit alles in het echt te zien, het zijn allemaal bekende beelden van de televisie in ieder geval.

Het werd ondertussen later en later en het bleef maar mooi weer, het begon er op te lijken dat de lancering door zou gaan….

De raket die vandaag afgeschoten zou gaan worden is een satelliet van het Amerikaanse leger en is om vijandig geschut te kunnen signaleren en te kunnen onderscheppen (het is de Atlas V, SBIRS GEO2, voor de liefhebbers).

De lancering stond geplant voor 17:21 uur. Wij stonden ondertussen allemaal op een veld aan een meer en konden rechtstreeks horen wat er in de controleruimte gezegd werd. Tien minuten van te voren moesten alle medewerkers hun ‘go’ geven, als er één technicus tussen zou zitten die geen akkoord gaf, ging het alsnog niet door, maar één voor één gaven ze hun ‘go’, en kon het aftellen beginnen. We stonden ongeveer 3 mijl van de lanceerbasis af en konden in de verte de raket zien staan. Toen…tien, negen, acht….drie, twee,één, en daar ging ie. Voor ons heel langzaam, maar in het echt natuurlijk als een ‘raket’. We zagen een grote rookpluim onder de raket verschijnen en hij ging hoger en hoger….en toe na misschien wel 20 seconden kwam het geluid aan gedonderd, dat was nog wel het meest indrukwekkend. We konden de raket volgen tot hij z’n hulpraket afstootte en toen na een kleine minuut was hij uit het zicht verdwenen, wat een belevenis zeg, GEWELDIG!

Dat was het omrijden in ieder geval wel waard geweest.

Hollywood

De volgende dag bleek dat het weer in het noorden van Florida de komende dagen niet zo goed zou worden, dus besloten we om naar het zuiden te rijden. We hadden een drukke week achter de rug en wilden nu wel eens een dagje aan het strand liggen. Dus toen zijn we naar Hollywood gereden. Niet te verwarren met de wijk Hollywood in Los Angeles, dit is een plaats net boven Miami met een strand en boulevard van wel 5 km lang. Het is er iets rustiger als in Miami dus hebben we daar voor een paar nachten een hotel genomen en hebben de volgende dag eindelijk eens liggen bakken, ook lekker!

De Keys

Vanuit Hollywood was het het meest logisch om naar de Keys te gaan. De keys zijn een groep eilandjes onderaan Florida, die allemaal met elkaar verbonden zijn met bruggen. We zouden eigenlijk graag in Key West slapen, dat is helemaal het laatste eiland. Maar omdat we er precies in het weekend waren én het hier ‘springbreak’ is, zat alles onder de $ 350,- per nacht al vol, dat werd toch iets te gek, dus hebben we een hotel halverwege de keys geboekt in Marathon.

De volgende dag zijn we daar op ons gemak naar toe gereden. Deze weg was nog niet zo indrukwekkend, hier waren nog maar een paar bruggen tussen de eilanden, en voor de rest meer wegen met bossen erlangs. Wel waren er op verschillende punten vissers aan het vissen en hebben we een hele grote zeeschildpad zien zwemmen. De pelikanen zitten vlakbij de vissers op een makkelijk hapje te wachten, want zodra een visser een vis vangt die wat te klein is gooit hij hem terug, en voordat ie het water raakt heeft een pelikaan hem al te pakken. Voordeel voor ons was dat we pelikanen van heel dichtbij op de foto konden zetten, ze bleven mooi poseren voor ons. ’s Middags hebben we in marathon nog een middagje aan het strand gelegen.

De volgende dag zijn we naar Key West gereden. Nu wel de hele lange bruggen over blauwer dan blauw water, wat mooi toch, dit was hoe we het ons voorgesteld hadden. Key West is een hele gezellige plaats met een knusse haven, veel terrasjes, winkeltjes, mooie oude gebouwen in zoete Caribische kleurtjes. Het is er echt heel erg sfeervol. Ook is er het meest zuidelijkste puntje van de Verenigde Staten, daar wil natuurlijk iederéén op de foto, dus even wachten op je beurt….Wel leuk, we zijn ook al eens op het zuidelijkste puntje van Azië geweest, in Singapore. Key West staat er ook bekend om de zonsondergang. Iedereen komt er dagelijks bij elkaar om naar de zonsondergang te kijken, en als ie dan onder in wordt er geapplaudisseerd, je kunt maar ergens voor klappen!

’s Avonds zijn we weer terug naar Marathon gereden en de volgende dag zijn we naar Key Largo gegaan, dat is de Key die het dichts bij het vaste land ligt. Daar is het John Pennekamp National Park, waar je mooi zou moeten kunnen snorkelen, dus daar zijn we heen gegaan en zijn daar op het strand(je) gaan liggen, maar het snorkelen viel er nogal tegen er was niet veel te zien. Maar desalniettemin toch lekker aan het strand gelegen.

De Everglades

’s Avonds hebben geslapen in Homestead, want van daaruit kun je makkelijk naar de ingang van het Nationale park de Everglades. De volgende ochtend vroeg uit de veren en zijn we als eerste naar het Royal Palm Visitors Centrum gereden, dat was maar 15 km verderop of zo. Daar kregen we de tip om zeker naar de Anhinga trail te gaan, daar zijn we toen maar als eerste naar toe gegaan. De trail was niet erg lang, een mijl of zo, maar het barstte er werkelijk van het wildleven.

De parkeerplaats zat al vol met gieren, die als ze zin hadden de rubbers van iedere auto onder handen namen met hun scherpe snavels, leuk om te zien zolang het niet je eigen auto betreft!

De trail begon bij een ven en dat zat al helemaal vol met vis en grote vogels. Verder liep je langs een soort sloot en die zat ook helemaal vol met beesten, zo ook onze eerste alligator! D’r zaten hele grote reigers, veel verschillende soorten. Het water wemelde van de vis, je hoorde het overal constant opspatten. De pad ging over in een houten vlonder dwars door de mangroven heen en we zagen meer en meer alligators, kei gaaf!

We kwamen bij een groot ven uit en hoe langer je keek hoe meer alligators je overal vandaan zag komen, sommige lagen rustig te liggen en sommige zwommen rustig wat rond met hun ogen en neus dreigend boven het water uit! In één poel lagen maar dan 18 alligators bij elkaar, iemand die al 30 jaar in Florida woonde had er nog nooit zoveel bij elkaar gezien! De verschillende vogels waren niet bang aangelegd, want die hupsten vrolijk tussen de alligators door. Ze waren niet zo hongerig vandaag….

We zagen ook nog schildpadden, 2 slangen en heel veel vogels.

Toen zijn we richting Flamingo gereden, 60 km verderop, helemaal in het zuiden van het Everglades park. De weg door de Everglades leek wat ons betreft nog het meeste op natuurgebied de Campina in Oisterwijk. Heel weids, open stukken, met hier en daar wat bomen.

Dit zuidelijke deel van het park is speciaal want hier zitten alligators én krokodillen. Een alligator heeft een stompere bek en kan tot zo’n 6 meter groot worden en leeft in zoetwater (deze komt het meeste voor in Florida), een krokodil heeft een spitsere bek en kan zo’n 4,5 meter worden en leeft in zout/brak water. Ze tolereren elkaar, lijken veel op elkaar, maar zijn toch hele andere soorten en mengen zich niet met elkaar. We hebben 2 krokodillen gezien. We hebben daar ook nog wat rondgewandeld en zijn toen terug gereden naar Homestead.

De volgende dag hebben we ons boeltje weer ingepakt en zijn we via Highway 41 gereden naar Shark Valley. Langs dit deel van het park zijn ook de delen waar een Airboat (moerasboot met grote propeller erop) mag varen, dit is niet echt in het wildpark zelf en de boten maken zo’n herrie dat ze al het wildleven weg jagen, dus op zo’n boot zie je niet veel, dus al leek het ons wel leuk, hebben we dat toch niet gedaan. Bij Shark Valley kon je fietsen huren en een route van 15 mijl (24 km) fietsen. Dat hebben we wel gedaan. We reden langs een brede sloot, vol met wildleven, reigers, schildpadden en alligators, heel veel alligators die soms tot bijna op de pad lagen, gaaf!

Je moest er ongeveer 5 meter vanaf blijven, ze zijn niet agressief en vallen niet zomaar aan. Na ongeveer 7 mijl is er middenin het park een grote uitkijktoren gebouwd waar vanaf je een mooi uitzicht het over het park. De terugweg liep langs een andere route en daar lagen her en der ook wel alligators, maar was wat saaier. In totaal hebben we er zo’n 4 uur over gedaan. Toen de fietsen weer ingeleverd (ze weten hier de prijs trouwens wel zeg $ 8,50 per uur om een fiets te huren!). Daarna hebben we nog door verschillende stukken gewandeld en was het alweer laat in de middag, de hoogste tijd om weer verder te rijden.

Naples

Tegen de avond kwamen we Naples aan en hebben daar een hotel genomen. Naples is weer een hele luxe plaats met veel huizen aan het water, boten, een mooi luxe centrum met mooie gebouwen. De volgende dag hebben we dit alles eens op ons gemak bekeken. We zijn naar de oude pier gelopen waar veel mensen aan het vissen waren, hier werd soms de gevangen vis al van de haak af gejat door de pelikanen, voordat de vissers hun buit binnen konden halen.

Er was ook nog een mooi oud deel met hele luxe, dure winkels en dito publiek. Vanaf daar zijn we naar de jachthaven gegaan met de luxe jachten.

Een sfeervolle, gezellige plaats.

Fort Myers

We zijn de volgende dag naar Fort Myers gereden met de bedoeling om naar Sanibel Island te gaan. Helaas zat het weer niet mee, het was te fris om op het strand te gaan liggen, en dat was eigenlijk de bedoeling van deze laatste dagen, maar helaas, wat nu?

Universal Studio’s

Alle plannen weer omgegooid en op naar Orlando, Universal Studio’s. Het was wel zo’n 300 km rijden, maar de wegen zijn hier goed en je gooit de auto op de cruse control en zo’n 3 uur later ben je d’r, je hoeft alleen maar te sturen.

Wij dachten in Orlando wel even een hotelletje te nemen, maar helaas. Het was het Paas- weekend én nog steeds die springbreak, dus alles dicht bij de pretparken zat vol. Via booking.com hebben we toen een hotel gezocht en tot onze grote verbazing was het Hilton Garden Inn nog vrij (30 km verderop, aan de andere kant van de stad), en niet eens zo duur, dus toen was de keus snel gemaakt, op naar het Hilton!

Daar eerst maar eens een paar uur lekker luxe aan het zwembad gelegen, hier is het weer een stuk beter in ieder geval.

Universal Studio’s bestaat uit twee parken, en we hebben tickets gekocht voor twee dagen, voor beide parken (ook weer flink aan de prijs, dat ze weten het hier wel!)

Dus de volgende morgen vroeg uit de veren en op naar Universal. We zijn als eerste naar ‘Island of Adventure’ gegaan, dit is het park waar de wereld van Harrie Potter is nagebouwd. Maar voordat we daar waren zijn we eerst in de Spiderman attractie gegaan. Het leuke is dat je helemaal niet weet wat je van een attractie kunt verwachten, in de Efteling ken je ieder elfje in de Droomvlucht zo’n beetje, maar hier weet je totaal niet wat er gaat komen. En het was verrassend in ieder geval. We kregen een 3D bril op maar de rit is moeilijk te omschrijven. Soms zag je stukken film en je bakje reageerde helemaal mee, en soms reed je met je bakje door een decor, zoiets hadden we nog nooit meegemaakt, dit is echt weer het nieuwste van het nieuwste, echt supergaaf! Onderweg kwamen we nog langs een paar wildwaterbanen, maar iedereen komt er hier zeiknat uit. Je kunt vanaf de kant zelfs een muntje in een waterspuit doen, om mensen in de attractie nat te spuiten, leuk om te zien, maar niet om in te zitten!

Toen op naar Harrie Potter, daar hebben ze heel Zwijnstein nagebouwd en een straat met winkeltjes waar toverspullen te koop zijn, toverstafjes, schoolkleding, bezemstelen, etc., je kunt er zelfs boterbier bestellen. De Hogward Express staat op perron 3 3/4, allemaal heel echt!

Er zijn verschillende attracties waaronder een ‘draken-achtbaan’, en de grote Harrie Potter ride.

Daar stond een flinke rij, maar daar zijn we toch maar in gaan staan, en het was het wachten waard. Je kwam in Zwijnstein in de kamer van Dombledor, Harrie, Ron en Hermelien waarschuwden ons voor wat ons te wachten stond, pratende schilderijen aan de muur….net als in film! De attractie was ook gaaf, we zaten in bakjes maar zweefden door de school, werden achterna gezeten in het zwerkbal stadion, kei leuk. Dit alles vooral voor de Harrie Potter fans natuurlijk, anders zul je denken dat ik een beetje van het padje af ben, ha,ha.

Er waren nog zoveel meer leuke attracties, gewoon teveel om op te noemen. Er zijn verschillende live shows, sommige met stunts, andere met muziek, noem maar op.

We waren ’s morgens om een uur of half tien in het park en ’s avonds om kwart over elf rolden we buiten, helemaal bekaf.

De volgende morgen weer naar Universal, toen hebben we het iets rustiger aan gedaan omdat we gisteren al veel attracties gehad hadden. We hadden uitgezocht waar we allemaal nog in wilden en dat hebben we gedaan. Vandaag werd Mardi Grass gevierd met een mooie optocht met allerlei praalwagens en ’s avonds trad Pat Banater op. Het was toch weer kwart voor elf ’s avonds toen we naar ons hotel toe reden. We hadden er in ieder geval geen spijt van dat we onze plannen omgegooid hadden.

Cruise naar de Bahama’s met de Norwegian Sky

De volgende dag zijn we weer terug naar Miami gereden want vanaf daar gaat morgen onze cruise naar de Bahama’s, ja je leest het goed, CRUISE NAAR DE BAHAMA’S!

Bij aankomst in Miami hebben we eerst onze spullen in het hotel gedropt en hebben toen maar meteen de auto ingeleverd. Al met al hebben we 2188 mijl gereden (ruim 3500 kilometer!), dat komt natuurlijk door onze niet zo logische route heen en weer door Florida. Toch hebben we helemaal niet het idee dat we veel in de auto hebben gezeten, het verkeer is hier kalm en relaxed. En we hebben iedere keer maar een paar uur achter elkaar gereden (op vandaag na dan).

We hebben nog een lekkere laatste avond over Ocean Drive geflaneerd en genoten van wat er allemaal voorbij komt hier.

De volgende morgen hebben we een taxi genomen naar de Port van Miami. Vanaf daar vertrekken alle grote cruiseschepen naar de Bahama’s en de Caribbean.

Wij gaan vandaag op de Norwegian Sky (www.ncl.com/cruise-ship/sky/overview). We werden bij de ingang afgezet en daar konden we meteen door de douane. We werden met muziek en enthousiast personeel verwelkomd aan boord. Dit schip is echt gigantisch, er zitten 2400 passagiers en 925 bemanningsleden aan boord. Wij kwamen aan boord op de 6e verdieping en in de grote hal was een liftengalerij met liften naar de 12e verdieping! Er zijn 5 grote restaurants, een theaterzaal, een casino, een nachtclub, diverse bars, een fitness center, een joggingbaan, een bibliotheek, een basketbalveld, 2 grote zwembaden en 5 jacuzzi’s, winkels, en nu vergeet ik vast nog het een en ander. Onze kamer was best ruim (voor op een schip), je had in ieder geval genoeg bewegingsvrijheid. De service aan boord was ook uit de kunst. ’s Morgens werden de kamers netjes schoongemaakt en tegen de avond nog een keertje. Dan werd ook je bed vast opengeslagen, bedlampjes aan, weer schone handdoeken, super. Het eten aan boord was inclusief en dat kon je zoveel doen al je wilde. Er waren verschillende buffetrestaurants waar je de hele dag door eten kon gaan halen. ’s Avonds kon je kiezen of je ook in een buffetrestaurant ging eten of à la carte. Je kon dan kiezen van een uitgebreide menukaart en werd netjes aan tafel bediend, wat een feestje toch.

We zijn vandaag rond 12:00 uur aan boord gegaan en konden meteen aanschuiven en je kon al meteen gebruik maken van alle faciliteiten. Rond 17:00 uur vertrok de boot en vaarden we de haven van Miami uit richting Grand Bahama Island. We hadden een prachtig zicht op Miami Beach en al snel vaarden we op open zee. Aan boord was zoveel te doen, dat je maar amper tijd had om van het uitzicht te genieten. ’s Avonds was er een welkomstshow in het theater, overal aan boord spelen bandjes met verschillende muziek er is voor ieder wat wils.

Om een uur of half één zijn we doormoe ons bed ingerold om de volgende morgen wakker te worden op de Bahama’s, da’s niet verkeerd. We hadden geen raampje in onze hut, dus we konden nog niet echt zien hoe het er buiten uit zag, dus onze verwachtingen waren hoog gespannen. Kwamen we boven, lagen we gewoon in een soort industriehaven, dus geen parelwit strand, dat was nu jammer! Maar toe we van boord af gingen zag het er allemaal al een stuk vriendelijker uit en we hebben een rondtochtje over het eiland geboekt en uiteindelijk kwamen we toch wel op het witte strand uit. De zee is echt mega-mega blauw en helder, maar het strand was nogal overvol, dus iets minder exotisch als gehoopt. Maar we hebben er toch heerlijk in de zon gelegen. Rond een uur of vijf ’s middag vertrok de boot weer naar het volgende eiland, Nassau. Ook deze avond weer volop vertier aan boord, lekker gegeten en gedronken, we komen hier als een tientonner vanaf als we niet uitkijken!

De volgende morgen werden we wakker in Nassau en nu waren we wel aangemeerd bij het plaatsje zelf en hadden we wel zicht op mooie witte stranden, die zagen er uitnodigend uit. We zijn eerst Nassau eens gaan verkennen, rondom de hoofdstraat zaten voornamelijk hele luxe, dure winkels. Toen we de stad bekeken hadden zijn we onze zwem- en snorkelspullen gaan halen en zijn lekker op het strand gaan liggen. Tot om een uur of zes de boot weer vertrok naar het laatste eiland van deze cruise, Great Stirrup Cay, dat is een privé eiland van de Norwegian Cruise maatschappij. ’s Avonds was er een show in de theaterzaal van Russ Rivas, een stand-up comedian die super leuk was. Hij staat binnenkort ook op de Strip in Las Vegas, dus hij is niet de eerste de beste, en ikke sta d’r nog mee op de foto! Daarna was er aan het zwembad een “White-Party”, iedereen moest in het wit gekleed komen en daar barstte het feest flink los, echt super gezellig!

De volgende morgen konden we niet zomaar van boord af lopen maar werden we met kleinere boten naar Great Stirrup Cay vervoerd. Er was een mooi strand met ligbedden waar je mooi kon snorkelen. We hebben er de hele dag lekker gelegen, helaas liet de zon zich vandaag niet zoveel zien, maar gelukkig was de temperatuur wel goed. Rond de middag was er weer een groot buffet met BBQ op het strand, weer veel te veel gegeten, m’n bikini zit te strak…..

Om een uur of vier weer terug naar het schip en daar hebben we ook nog even aan het zwembad gelegen. Wat een lekkere luier- en verwendag zeg!

Helaas zat hiermee onze cruise er alweer bijna op. Nog een laatste avond lekker eten, de Las Vegas show in het theater bekijken en de adult comedy show van Russ Rivas als afsluiter, lachen gieren brullen!

De volgende morgen vroeg op want we moeten om 8:15 uur verzamelen om van boord te gaan. De koffers hebben we vannacht al buiten onze kamer moeten zetten en die zijn al voor ons weggebracht.

Miami

Omdat we vanavond naar huis vliegen en de hele dag nog te besteden hebben in Miami, hebben de we Hop-on Hop-of bus geboekt, en dan kunnen we onze koffers in bewaring geven en is het vervoer naar het vliegveld vanmiddag ook geregeld, daar hebben we dus geen omkijken meer naar.

’s Morgens hebben we een 1 1/2 uur durende rondtoer door Miami City gemaakt. Je komt dan door allerlei wijken en krijgt ondertussen uitleg. Aansluitend kun je dan een 1 1/2 uur durende toer door Miami Beach maken, maar wij hebben even een pauze tussenin genomen. We hebben ons af laten zetten in de gezellige winkelstraat van Miami Beach en hebben daar lekker zitten lunchen. Jammergenoeg begon het later die middag te regenen zodat we het laatste stuk van de toer niet boven op de open bus hebben gemaakt, maar onderin het dichte deel.

Een bus heeft ons uiteindelijk afgezet op het vliegveld waarmee alweer een einde is gekomen aan deze geweldige vakantie!

Het is in ieder geval heel afwisselend geweest, we hebben ontzettend veel gezien en gedaan en het is ons hier supergoed bevallen, zeker een aanrader!