Zuid Korea?
– Zijn jullie daar al eens geweest? (Nee, we zijn nog niet overal geweest…)
– Hoe kom je daar nu bij? (Peking Express was daar, en dat was onze inspiratie…)
– Oh, dat heb ik bij Floortje Dessing gezien! (Nee, dat was Nóórd Korea…)
Dit zijn de opmerkingen die we de laatste tijd het meest hebben gehad toen we vertelden dat we naar Zuid Korea zouden gaan.
Veel mensen hebben 3 op Reis gezien, maar dat was dus Noord Korea en dat is helemaal anders als Zuid Korea.
Hier is het ontwikkeld en modern, veel meer als dat je zou verwachten.
Maar laat ik bij het begin beginnen…

Seoul
Zondag 16 september 2012 zijn we vertrokken vanaf Schiphol, de klok kon meteen 7 uur vooruit, dat schoot lekker op. Omdat er maandag net de tyfoon “Sanba” langs kwam in Zuid Korea was het nogal winderig en heel nat. Gelukkig hebben we er tijdens het vliegen niet veel last van gehad, alleen het laatste stukje hadden we wat extra turbulentie.
Het hotel in Seoul (het City Park Motel) was al geboekt, dus dat was makkelijk. We hebben onze spullen gedropt, ons opgefrist en zijn toen naar een mega groot overdekt winkelcentrum gegaan, want het regende buiten nog pijpenstelen. Ons eerste maaltje in Korea was Japans…..maar dan wel écht Japans, (toch heel anders dan in Nederland) heerlijk!
De volgende dag zijn we naar het ChangDeokGung paleis gegaan (dat lag tegenover ons hotel), daar hebben we ons bijna de hele dag vermaakt, kun je nagaan hoe groot het was…was erg mooi.
Laat in de middag zijn we naar de Seoul Tower gegaan, die ligt midden in de stad en staat bovenop een berg. Je gaat er met een kabelbaan naar toe en dan ga je in de toren ook nog eens omhoog en vanaf daar heb je een gigantisch, 360 graden, uitzicht over Seoul. Dan zie je pas hoe immens groot deze stad is met z’n 24,5 miljoen inwoners!
We sjezen hier de hele stad door met de metro, dat werkt echt super handig. Er zijn wel mega veel lijnen, maar dankzij een handige app op de telefoon, weet je zo welke aansluiting je het beste kunt pakken, heel efficiënt!
De volgende dag zijn we naar het wisselen van de wacht bij een ander paleis (het GyeongBokGung paleis) gaan kijken. Ieder uur wordt hier heel ceremonieel de wacht gewisseld, met mensen in traditionele kleding, vlaggen en muziek, mooi om te zien.
Daarna zijn we naar het Bukcon Hanok Village gelopen, een Hanok is een oud traditioneel Koreaans huis, en in deze wijk staan nog ongeveer 900 van dit soort huizen, dit is de grootste concentratie van dit soort huisjes in Korea. We hebben daar een hele tijd rondgewandeld, erg mooi. Van de traditionele wijk zijn we zo weer in de 21ste eeuw beland, tussen de moderne winkels en restaurantjes. En zo was het alweer avond geworden….

DMZ (Demiliterized Zone) ofwel “De grens met Noord Korea”
De volgende dag vroeg uit de veren want we hadden een dagtochtje geboekt naar de DMZ.
De grens van Noord- en Zuid Korea is 240 km lang. Aan beide kanten van deze grens is een strook van 2 km (dus in totaal 4 km) breed, waar niemand in mag. Deze strook wordt de DMZ genoemd. Dit is nu nog een van de strengst bewaakte grenzen ter wereld, omdat de twee landen nog steeds officieel in oorlog zijn.
Alles ging er heel strikt aan toe allemaal, we hadden een kledingvoorschrift (nette kleding, dichte schoenen, shirt met een kraagje etc..) en we moesten verschillende keren ons paspoort laten zien. ’s Morgens gingen we eerst naar de 3e Infiltratie Tunnel, dit is een tunnel die gegraven is door de Noord Koreanen en door de Zuid Koreanen is ontdekt. Hij ligt 73 meter onder de grond en is ongeveer 2 bij 2 meter. Als alles goed georganiseerd wordt konden er 30.000 volbewapende militairen in een uur door de tunnel, dus een grote dreiging voor het zuiden.
Wij konden er ook een kijkje in nemen, wel gaaf hoor…
Daarna gingen we naar het Dora Observatory, daar konden we door verrekijkers naar Noord Korea kijken, hoe absurd!
Daarna gingen we nog naar een modern station dat compleet afgebouwd is voor als de oorlog over is. De rails ligt er, het station staat er, alleen de grens is nog dicht. Dit station is gebouwd toen de betrekkingen tussen beide landen een heel stuk beter was, tussen 1997 en 2007. Toen kwam president Bush met z’n ‘War Against Terror’ en lag alles weer op z’n kont en nu kan alles weer van voor af aan beginnen.
Na de lunch begon het echte werk, toen gingen we naar de UN legerbasis Camp Bonifas. Dit was allemaal nog strenger bewaakt, we kregen een eigen militair mee in de bus en er waren hele strikte regels (vooral géén foto’s maken). We kregen in het kamp een uitleg over het gebied en de geschiedenis van het kamp. Daarna gingen we met een speciale bus naar de grens met Noord Korea. Daar staan barakken midden op de grens. Midden in zo’n barak, precies óp de grens staat een tafel zodat de Noorderlingen- en de Zuiderlingen op hun eigen grondgebied kunnen onderhandelen. Wij mochten in zo’n barak naar binnen. Aan de ene kant van de kamer staat een Zuid Koreaan helemaal in gevechtshouding en aan de andere kant een Noord Koreaan, wij mochten ook naar Noord Korea en hier konden we wel foto’s maken. (Dit is ook bij Floortje Dessing op tv geweest, alleen is zij vanaf de Noord Koreaanse kant naar binnen gegaan!).
Ik moet zeggen dat het erg veel indruk heeft gemaakt, maar eigenlijk is het een compleet absurde situatie, hopelijk komt daar snel een eind aan, maar daar ziet het voorlopig nog niet naar uit.
Dit was tevens het einde van onze tour en om een uur of vijf waren we weer terug in Seoul, een indrukwekkende dag.

Ganghwa
De volgende dag zijn we met de bus naar Ganghwa gegaan, een klein eilandje ten Noordwesten van Seoul, net onder de grens met Noord Korea.
Daar zijn we als eerste naar een hunebed wezen kijken, ja echt waar, die staan hier ook. Het is een vreemd idee dat ze die dingen helemaal aan de andere kant van de wereld precies hetzelfde gebouwd hebben als bij ons, en dat in de “prehistorie”!
Daarna na een gezellig klein vissersplaatsje waar heerlijke verse vis werd verkocht.
Wij een grote pan garnalen besteld, gooien ze die beestjes levend in een pan, deksel d’r op, en dan het vuur pas aan, was best zielig. Het duurde ook best lang voordat ze dood waren, nog zieliger, maar wel héél errug lekker! Ondanks dit dierenleed hebben we heerlijk gegeten.
Vandaag hebben we een fietstocht gemaakt naar de Jeondeung-sa tempel. De weg ernaartoe was prachtig, helemaal tussen de rijstvelden door langs een rivier. Het weer was heerlijk (is het trouwens de hele week al) licht bewolkt en zo’n 25 graden, prima fietsweer.
De tempel was ook erg mooi, zeker de moeite van het tochtje waard.

Maar nu eerst eens iets over het:

Eten

Het eten in Zuid Korea is eigenlijk niet te vergelijken met het eten in enig ander land.

Meestal wordt er aan tafel ge-BBQ-t, er wordt dan een bak met hete kolen op tafel gezet, je zoekt het soort vlees uit wat je wilt, en braaien maar. Daarbij krijg je dan allerlei bijgerechten. Kimchi is wel het bekendste, dat is kool die ingelegd is in pepers, knoflook en andere kruiden. Het smaakt pittig/fris/zurig, een beetje moeilijk te omschrijven smaak. Soms is het heel lekker en soms niet te pruimen. Daarnaast staan er dan nog allerlei andere dingen in het zuur op tafel zoals b.v. radijs, ui, wortel, zeewier en dingen waarvan je bij god niet weet wat het is en pittige rode saus. Ook krijg je er altijd een kom zeewiersoep bij, je moet even aan de smaak wennen, maar dat gaat best wel.

En als laatste héél véél knoflook. Iedereen stikt hier drie uur tegen de wind in naar de knoflook, maar als iedereen dat doet, ruik je het niet van elkaar dus dan is er eigenlijk geen probleem, wij doen hier dus vrolijk aan mee…

Je krijgt er ook sla blaadjes bij en het is dan de bedoeling dat je een stukje vlees met saus, zuur en knoflook in het slablaadje rolt en zo opeet, mmmm, echt lekker!

Je hebt ook nog Bibimbab, dat is een bak rijst met groenten, hete saus en een gebakken ei, dat smaakt ook goed. Ook hier krijg je dan weer allerlei bijgerechtjes bij.

Het eten is over het algemeen behoorlijk pittig, maar wel om te doen. We hebben maar één keer gehad dat het echt te heet was. We hadden een bakplaat met vlees en taugé besteld, dat zag er goed uit, totdat bleek dat onder de taugé een hele berg rodepepersaus verstopt was, de vlammen kwamen uit je oren….

Het bestek bestaat hier trouwens uit metalen eetstokjes en een lepel. Een mes komt er niet aan te pas, als je je vlees klein wilt krijgen dan krijg je een schaar en knip je je vlees gewoon in kleine stukjes, heel handig!

Maar goed, nu weer verder met onze reis…

Vanaf Ganghwa in het noorden zijn we met de bus naar het zuiden gegaan. Met de bus is hier ook nog een verhaal apart want níemand kan engels, alles staat in het Koreaans aangegeven en zie dan maar eens in de goeie bus terecht te komen. Wij dachten b.v. dat we in de bus naar Jeonju zaten, bleken we in de bus te zitten naar Gwangju (dat spreek je bijna hetzelfde uit). Nu maakte dat voor ons niets uit want we wilden zover mogelijk naar het zuiden komen en dat kwam met deze bus heel goed uit, eind goed al goed!

Gwangju

Dit is weer een behoorlijk grote plaats en we zaten met ons hotel midden in het centrum, heel gezellig. Zondag is winkeldag dus het was een drukte van belang.

De volgende dag zijn we een wandeling gaan maken in het Mudeung-san Provincial Park.

Dat is een natuurgebied een uurtje buiten de stad, op een berg en daar kun je erg mooi wandelen. Er was een tempel bij die we eerst bekeken hebben en daarna hebben we een flinke wandeltocht door de bossen gemaakt, het was wel flink klimmen maar het was heel mooi. De volgende morgen weer verder, met de bus naar Boseong.

Boseong

Deze plaats staat bekend om z’n mooie theeplantage. Deze theeplantage ligt tegen de berghelling aan en er zijn wandelpaden tussen de thee door waardoor je steeds hoger de berg op loopt. Je hebt dan steeds een ander uitzicht en dat is echt schitterend.

Er is een restaurant bij waar ze alles met betrekking tot groene thee verkopen, je kunt er groene-thee-noodles krijgen, bibimbab met groene-thee-rijst, groene-thee-shake, groene-thee-yochurt, groene-thee-ijs en oh ja, je kunt er ook nog een kopje groene-thee krijgen als je wilt!

We hebben er de hele middag rondgewandeld dat was echt de moeite waard.

Jeju-do

De volgende morgen vroeg uit de veren want we willen vandaag naar Jeju-do, een eiland 100 kilometer ten zuiden van het vaste land. We hadden begrepen dat er om 10:00 uur een ferry zou gaan, maar dan moesten we eerst nog daar zien te komen. We hebben eerst de bus naar JangHeung gepakt, toen het Koreaanse woord voor “ferry” opgezocht, aan een tante achter het volgende busloket laten zien, en die had ook nog door waar we heen wilden, dus wij de volgende bus in. Een ouder Koreaans echtpaar ging toevallig ook naar Jeju-do en die hebben ons een beetje op sleeptouw genomen, want toen we bij het volgende busstation aankwamen bleken we nog met een taxi verder te moeten. Wij dus met de Koreanen in de taxi en zo waren we toch nog netjes op tijd voor de ferry, pffff.

Het was echt een super-de-luxe boot, een snelle catamaran. Hij deed er 2 uur en 20 minuten over om op Jeju-do te komen, maar….toen stonden we heel ergens anders als dat we dachten. We bleken aan het oosten van het eiland te staan i.p.v. de hoofdstad, Jeju-si. We wilden graag een auto huren en dat moest in Jeju-si gebeuren. Dus wij de bus weer in, anderhalf uur verder waren we er…

Daar hebben we op het vliegveld een auto gehuurd en zijn we naar het zuiden van het eiland gereden, naar Seogwipo, dit is niet zo’n grote plaats als de hoofdstad en ligt lekker centraal, vanaf daar kunnen we makkelijk overal naar toe. Jeju-do is niet zo heel groot, zo’n 30 bij 70 kilometer dus je bent overal zo. We blijven hier een dag of vijf, dan kunnen we lekker het eiland verkennen.

De eerste dag zijn we als eerste naar de Sangumburi Volcanic Crater gegaan, dit is een uitgedoofde vulkaan met de tweede grootste krater van het land, zo’n 350 meter in doorsnee en 100 meter diep. Hij is helemaal vol gegroeid met bomen en struiken en je kon een stuk langs de kraterwand lopen.

Daarna zijn we doorgereden naar de Manjanggul Lava Tube Caves, dit is een van de grootste lava tunnel grotten ter wereld (is ook een Unesco World Hertitage site), hij is 13.4 kilometer lang en in hoogte variërend van 2 tot 30 meter en in breedte van 2 tot 23 meter.

Zo’n tunnel wordt gevormd als er een hete lavastroom stroomt en waarvan de buitenkant dan snel afkoelt, de hete lava stroomt binnenin verder en vormt zo een tunnel. Afgelopen voorjaar zijn we ook al in zo’n tunnel geweest op Lanzarote, maar deze was toch weer anders. Gelukkig hebben de Koreanen er niet zo’n poppenkast van gemaakt zoals de Chinezen dat kunnen (met hun gekleurde lampjes in grotten!), maar deze tunnel was mooi subtiel uitgelicht en je kon je helemaal voorstellen hoe dit ontstaan is, heel fascinerend.

Als laatste deze dag zijn we naar Seongeup gegaan, dat is een normaal bewoond “folk village”. Dus de huizen zijn nog helemaal in traditionele stijl. Ze hebben stenen muren en halfronde rieten daken. Hier en daar heb je een hok bij een huis met een varkentje erin, er heerst nog een rustige sfeer. Enigszins toeristisch is het natuurlijk wel, maar toch mooi om te zien.

De volgende ochtend zijn we naar de Jeongbang Pokpo waterval gegaan. Dit is de enige waterval in Azië die rechtstreeks in de zee uitkomt. We hadden ons er niet teveel van voorgesteld, maar dit was boven verwachting mooi. De zon scheen in de 23 meter brede waterval, wat een mooie regenboog als gevolg had. Weer wat mooie plaatjes kunnen schieten in ieder geval.

Vervolgens zijn we helemaal naar het oosten van het eiland gereden, naar Seongsan Ilchulbong. Dat is een uitgedoofde vulkaan die als rots in de zee staat, de bovenkant is mooi groen, en op iedere foto van Jeju-do zie je deze berg van bovenaf.

Hier zijn ook de Haenyeo vrouwen nog actief. Dit zijn (oudere) vrouwen die dag in, dag uit, zonder perslucht, soms wel tot 20 meter diep naar de bodem van de zee duiken om te vissen.

Zo’n 50 jaar geleden waren er rond de 30.000 van deze vrouwen actief, maar nu zijn het er nog maar een handjevol. De jongere generatie gaat dit zware werk niet meer doen, dus zal dit ‘beroep’ al snel niet meer bestaan. Een aantal van deze vrouwen geeft dagelijks een kleine demonstratie in de baai naast de berg, dat was volgens de Lonely Planet ook het enige wat we er van te zien zou kunnen krijgen.

Toen we echter boven op de vulkaan stonden zag ik ineens aan de andere kant een aantal oranje boeien in het water, wij nog eens goed gekeken en volgens ons moesten dat toch echt deze duiksters zijn. Wij dus als een speer die berg af en snel naar het haventje. En we hadden het goed gezien, hier waren de échte Haenyeo vrouwen nog actief. Er kwamen er net een paar het water uit en een aantal zwommen nog op zee die kwamen er later uit. Ze hadden zware netten bij, vol met schelpen en inktvisjes die ze gevangen hadden. Onder een afdak werd de opbrengst bekeken en de schelpen kapot geslagen om de beestjes eruit te kunnen halen.

Dit was echt supergaaf om te zien, hier was verder ook geen toerist te bekennen, dus we hadden het rijk alleen, wat waren wij blij dat we dit gezien hadden, echt een hoogtepunt van de reis…..

Omdat we zo snel de berg afgegaan waren, zijn we er later nog maar een keertje opgeklommen om van het mooie uitzicht te genieten, een superdag!

Omdat we al zo actief waren geweest hebben we er de volgende dag een luierdagje van gemaakt. We zijn naar Jungmun gereden, volgens de boeken het Hawaii van Korea. Dat was wat lichtjes overdreven, maar er was wel een strand én er waren hoge golven, in dat opzicht had het wel iets weg van Hawaii.

We zijn langs het strand gewandeld en kwamen op een gegeven moment bij het Hyatt Regency Hotel uit, die hadden een prachtig zwembad met heerlijke ligbedden, die zagen er wel heel uitnodigend uit!

Ikke gevraagd, mochten we gratis gebruik maken van het zwembad en we kregen er nog badlakens bij. Nou, dat is nog eens service!

Het was heel rustig in het zwembad, maar toch zat ik niet alleen in het water. Toen ik lekker aan het dobberen was zwom er ineens een slang(etje) naast mij, brrrr, ik was in ieder geval snel het water uit! De ‘lifeguard’ heeft em er met een schepnetje uitgevist (had die ook wat te doen vandaag)…volgens hem was het geen gevaarlijke slang trouwens.

Gisteren zijn we weer wat actiever geweest en hebben we de hoogste vulkaan van het eiland beklommen, de Hallasan van 1900 meter hoog.

Toen we bij het hotel weggingen was het 25 graden, dus t-shirtje, kort rokje en teevaatjes weer. Maar hoe hoger we kwamen hou kouder het werd, toen we bij het begin van de trail waren, was de zon weg en was het nog maar 12 graden, dus snel een paar spijkerbroeken, lompe schoenen en windstoppers aan.

Deze wandeltocht was prachtig. Het was wel een flinke klim, van ongeveer 900 meter naar 1700 meter.

Maar het was zeker de moeite waard. We gingen door een heel mooi bos, wat heel mystique over kwam zo met de mist. Op ongeveer 1400 meter hielden de bomen op en liepen we tussen de struiken. We kwamen ook bij uitzichtpunten met verrekijkers waar we dus vast een prachtig uitzicht gehad zouden hebben, als het niet dicht zat. Maar de sfeer was zo uniek dat het niet erg was dat we geen uitzicht hadden, het was prachtig. We zagen ook nog een klein hertje, die stoorde zich niet aan ons, en hobbelde gewoon verder.

Op 1700 meter was een shelter en daar verkochten ze ‘instant noodles’, ik denk niet dat instant noodles al ooit zo lekker zijn geweest! Over de weg naar boven hebben we 2 1/2 uur gedaan en over de terugweg 1 1/2.

Op weg naar Jeju-si kwamen we ook nog langs een ander fenomeen, ’the mystrious road’!

Dit is een weg die omhoog lijkt te lopen, maar dat doet ie niet, als je de auto in z’n vrij zet rolt ie de berg op!

Het lijkt heel erg echt, heel apart!

Maar nu eens iets over het reizen in Zuid Korea…dat is niet makkelijk!

Dat komt vooral omdat er bijna geen engels wordt gesproken, je (bijna) niets kunt lezen en dat ze (nog) niet ingespeeld zijn op buitenlandse toeristen.

Je komt wel rond, maar lang niet altijd op de meest efficiënte manier, en niet altijd op de manier die je het liefst zou willen.

Er zijn links en rechts wel wat toeristeninformatie kantoortjes, maar heel veel verder als een engelse kaart van de plaats in je handen duwen komen ze vaak niet. Als je wat specifiekere info wilt houdt het al heel snel op.

Het verschil met China vorig jaar is b.v. dat je daar naar de balie van je hotel liep, een vliegticket boekte en dezelfde dag 1000 km verderop zat. Dat werkt hier dus niet zo, je moet overal zelf achter zien te komen, en zelfs de Lonely Planet (het boek waar heel veel reisinformatie in staat) schiet hier en daar echt tekort.

Maar…we komen er wel, en hoe dat soms gaat wil ik je niet onthouden.

Afgelopen maandag gingen we vanaf Jeju-do weer naar het vaste land en ons einddoel die dag was om in Busan te komen. We hadden verder niets geboekt, dus we zouden wel zien hoever we zouden komen…hier onze dag:

6:15 Opstaan, douchen, rugzakken inpakken

7:00 Ergens ontbijt zoeken (zit niet bij het hotel inbegrepen, dus moet je zelf regelen)

7:40 Met de taxi naar het busstation

7:50 Aankomst busstation, kaartje kopen naar Seongsan (We wisten niet hoe laat de bus zou gaan, alleen dat ze maar om de anderhalf uur gingen, we moesten zeker om half twaalf bij de ferry zijn, dus voor de zekerheid maar op tijd vertrokken)

8:00 Vertrek bus naar Seongsan

9:30 Aankomst Seongsan (heel ruim op tijd dus!). Niet erg, want Kees is een eind langs het water gaan lopen, en ik heb lekker in het zonneke m’n boekje bij zitten schrijven.

12:10 Vertrek ferry, reisduur 2 uur en 20 minuten

14:30 Aankomst in een klein kustplaatsje. Daar stonden allemaal luxe touringcars klaar naar grote busstations in de buurt..maar die had je van te voren moeten boeken en dat had niemand ons verteld en hebben we ook nergens gelezen, dus met als gevolg…

15:00 De boemelbus naar JangHeung

16:00 Aankomst in JangHeung (op dit moment hadden we er een hard hoofd in of we nog veel verder zouden komen!) Op het busstation een jong stelletje aangesproken (die kunnen meestal wel wat engels) en gevraagd of zij wisten hoe we in Busan konden komen. Hoe toevallig, zij gingen ook naar Busan en ik kon wel even meelopen dan zouden ze wel laten zien hoe laat de bus ging. De bus zou om 16:30 uur vertrekken, dus snel kaartjes gekocht, bij de “7 eleven” (supermarktje) snel wat proviand voor onderweg gehaald in de vorm van: 2 sandwiches, 2 zakken chips, 1 cake en wat drinken.

16:30 Vertrek naar Busan, reisduur 4 uur en een kwartier

20:45 Aankomst busstation Busan. We wisten eigenlijk niet goed in welke wijk van Busan we moesten gaan zitten, maar op het busstation kwam een meisje naar ons toe en vroeg of ze ons ergens mee kon helpen, volgens haar konden we het beste naar Seomyeon gaan.

21:15 Met de metro naar de wijk Seomyeon

21:30 Aankomst metrostation Seomyeon. Nu op zoek naar een hotel! Omdat de metrostations hier megagroot zijn stonden we even op het bord te kijken welke exit we het beste konden nemen. Kwam er een jong stel naar ons toe of ze konden helpen. Wij aangegeven dat we op zoek zijn naar een hotel. Zij wisten er wel een en liepen wel even met ons mee…zo lief! Ze hebben ons helemaal naar het hotel gebracht op een A1 locatie midden in het centrum, super!

22:00 Aankomst hotel

22:30 Avondeten in BUSAN!

Zo zie je maar, met een beetje geluk en hulp kom je d’r wel…

Busan

De volgende dag zijn we met de metro naar het Geumgang Park gegaan, vanaf daar kon je met een kabelbaan de berg op naar de zuid-poort van het Geumjeong Fort. In de kabelbaan hadden we een geweldig mooi uitzicht over Busan.

Busan is weer zo’n grote mega stad met 3.5 miljoen inwoners. Er liggen bergen kris kras door de stad en daardoor heb je allemaal verschillende delen waarvan sommige aan zee grenzen en mooie stranden hebben. Een aparte, gezellige stad en van bovenaf heel mooi om te zien.

Boven in de bergen liepen we dus naar de poort van het fort, meer als een paar stukken muur en vier poorten staan er niet, maar de natuur is heel mooi en je kunt van de ene naar de andere poort lopen via verschillende wandelroutes.

Wij zijn vanaf de zuid-poort naar de oost-poort gelopen, een kilometer of 4 verderop. Het was een mooie wandeling door de bossen. We wilden eigenlijk ook nog naar de noord-poort lopen maar daar was het ondertussen te laat voor geworden, dus zijn we met de bus terug gegaan naar het metrostation.

’s Avonds zijn we naar de wijk Gwangan gegaan, hier kreeg je echt het Scheveningen-gevoel. Lekker aan zee, een mooie boulevard, overal restaurantjes en kroegjes. Dus op een terras zitten met een biertje en ‘mensen kijken’.

Beomeo-sa tempel

Omdat de wandeling de vorige dag zo mooi was wilden we toch ook nog graag naar de noord-poort. Deze keer vanaf de andere kant. We zijn eerst naar de Beomeo-sa tempel gegaan en vanaf daar kon je in zo’n anderhalf uur naar boven klimmen. Omdat het vandaag een feestdag was, waren meer mensen op dat idee gekomen!

Ik heb het al eerder aangegeven, als men hier gaat wandelen in het bos, oftewel populair gezegd: hiken!, dan moet je je daar wel voor kleden. Iedereen, maar dan ook echt iedereen heeft een complete hike outfit aan, liefst van de duurste merken, The North Face en zo.

Zo’n hike-outfit ziet er dan als volgt uit:

• voor de vrouwen een zonneklep en wel de grootst mogelijke die je kunt vinden
• voor de mannen een pet of flaphoed
• zonnebril
• gezichtsbescherming tegen de zon
• sjaaltje
• trendy nylon jasje
• handschoentjes
• lange broek van speciaal materiaal met kniestukken (vooral een ‘lange’ broek!)
• wandelschoenen
• nordicwalking stokken
• trendy rugzak met aan de buitenkant noodmateriaal

En dan wij, t-shirtje, korte broek en teva’s (=wandelsandalen), hoezo ‘underdressed’ tijdens het wandelen!

Maar wij komen er ook…

Vanaf de noord-poort kon je nog verder de berg op helemaal naar de top, naar 801,5 meter, dat was een flinke klim van een half uur, maar boven aangekomen was het uitzicht magnifiek, echt geweldig. Je keek helemaal uit over Busan, de zee en omliggende plaatsen, helemaal super!

Op de terugweg hebben we de tempel nog bekeken die ook de moeite waard was.

Jagalchi Fish Market

De volgende ochtend zijn we naar de Jagalchi Fish Market gegaan. De grootste vismarkt van Korea. Je ziet hier vooral veel schelpdieren, die zijn hier heel populair en worden rauw gegeten. Alle vis wordt hier levend verhandeld, dus alles is super vers. Je ziet ook veel alen, mega joekels van krabben, inktvissen, platvissen en nog veel en veel meer. Tijdens de lunch hebben we een grote platvis in de pan laten gooien, mmmm, lekker!

De vismarkt ligt (natuurlijk) langs de haven en daar werden grote vissersboten gevuld met ijs. Wij mochten van een visser op zo’n grote boot even kijken hoe dat vullen ging. Interessant om te zien.

’s Middags zijn we naar een van de grootste sauna’s ter wereld gegaan, het Shinsegae Spa Land. Deze sauna zit in een groot modern gebouw en is echt super-de-luxe. Het ‘natte’ deel, dus de termaalbaden en de bubbelbaden zijn voor mannen en vrouwen gescheiden, daar ga je in je blootje. Je krijgt van de sauna een broek en een hesje en als je dat aan hebt kun je naar het ‘droge’ deel, en daar zijn allerlei warme ruimtes waarin je heerlijk kunt relaxen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er, een piramide-kamer, een geluids-kamer, een ionen-kamer (whatever that may be!), verschillende hele warme ruimtes, een soort sauna’s etc. etc. Je mag er maximaal 4 uur blijven (voor € 8,40, incl. handdoeken en broek en hesje, shampoo, doucheschuim, scrub, bodylotion, haargel, haarlak!), en wij hebben de volle 4 uur lekker volgemaakt.

Gyeongju

Alweer tijd om de rugzakken te pakken naar de volgende plaats. Gyeongju, de oude hoofdstad van het Shilla-rijk staat bekend als ‘het museum zonder muren’. Er zijn hier nog heel veel oude overblijfselen uit het jaar 500 – 600 na Christus, de meest opvallende zijn de graftombes, deze liggen verspreid door de hele stad en zijn (van buiten) niet veel meer dan grote grashopen, van ongeveer 13 meter hoog en 45 meter in doorsnee. Eén van deze tombes is opengesteld voor het publiek en daar kun je in. In deze tombes hebben ze heel veel mooie oudheden gevonden, zoals sieraden, kronen, wapentuig, deze dingen zijn allemaal tentoongesteld in het Nationaal Museum en je kunt het graf natuurlijk ook nog zien.

De volgende ochtend zijn we met de bus naar een belangrijke tempel gegaan 18 kilometer buiten de stad. De Bulguk-sa tempel. Ook deze was weer heel mooi, we hebben ondertussen nogal wat tempels gezien, niet waar! Vanaf hier kon je ook nog naar de Seokguram Grot. Hier zit een grote Buddha in een grot! Dat was wel aardig. Het mooie van deze twee bezienswaardigheden was de omgeving, weer mooi in de bergen en in de bossen.

Doordat we al zoveel tempels gezien hebben zijn we ondertussen een beetje “tempel-moe” geworden. Dat lag zeker niet aan deze tempels, want die zijn prachtig, maar meer aan ons zelf.

De volgende dag hebben we fietsen gehuurd en hebben tussen de diverse bezienswaardigheden gefietst. Als eerste kwamen we bij een astrologisch observatorium, de Cheomseongdae, uit 646. Het was een vrij simpele toren, maar als je weet hoe oud deze is en wát het is, is hij toch mooi. Hier lagen ook weer overal ‘grasbulten’, mooi in het zonneke. Een eind verder kwamen we bij een stel traditionele huizen waar je in mocht kijken, enkele werden nog gewoon bewoond. Het zijn huizen met ‘Chinese’ daken die in een vierkant gebouwd zijn, binnenin is dan een grote binnenplaats/patio waarop alle kamers uitkomen. De mensen slapen hier op een mat op de vloer en de vloer heeft vloerverwarming, zodat je altijd lekker warm ligt.

Na weer een eindje fietsen kwamen bij het Anapji Pond, dit is een grote vijver waaraan ooit een heel groot paleis heeft gestaan, je kunt de funderingen nog zien. Er zijn 3 gebouwen uit deze periode weer opgebouwd om een beeld te geven hoe het eruit heeft gezien, er staat ook een maquette van het hele paleis.

Tijd voor de lunch, in een klein Japans restaurant, en heerlijke kom ramen naar binnen gewerkt (noodle soep)!

Na de lunch zijn we tussen de rijstvelden gaan fietsen, het is nu bijna oogsttijd en dat gebeurd hier machinaal.

Hier dus niets meer met het handje, gewoon machine over het veld en rijstkorrels, viola!

Omdat de rijst nu bijna oogstrijp is heeft het een prachtige goudgele kleur, en als daar de zon op schijnt is dat zo mooi….een genot om tussendoor te fietsen.

Nu eerst wat algemene info over de….

Hotels

Hotels zijn er in Korea natuurlijk in allerlei prijs, maar er is één soort waar ik het speciaal over wil hebben, de zogenaamde ‘love-motels’.

Deze motels zijn meestal in grote getale te vinden rond de trein- en busstations en worden hoofdzakelijk gebruikt door jonge Koreaanse stelletjes, voor één nachtje of soms maar voor een paar uur….je kunt wel raden waarvoor!

Maar voor ons als reiziger zijn dit dé ideale slaapplekken, de prijs is betaalbaar (variërend van € 25,- tot € 56,- p.k.p.n), trendy en modern ingericht en ze zijn van alle gemakken voorzien. Je hebt er b.v. een computer, (grote) flatscreen (3D-)tv, waterkoker, stereo-installatie, (bubbel)bad, föhn, allerlei toiletartikelen (tandenborstel, tandpasta, shampoo, conditioner, doucheschuim, scheermesje, kam, föhnborstel, aftershave, bodylotion, haargel, haarlak) kortom, je hoeft zelf eigenlijk niets mee te nemen, alles is aanwezig….oh ja, d’r staat ook nog een bed! Wij hebben dus dankbaar gebruikt gemaakt van deze motels.

Maar nu weer verder waar ik gebleven ben…

Sokcho

We zijn met de trein naar Sokcho gegaan, een prachtige treinreis van het zuidoosten helemaal naar het noordoosten, dwars door het mooie berglandschap van Zuid Korea.

Naar Sokcho zijn we vooral gegaan voor het Seorak Nationaal Park, dat ligt er vlakbij. Dit is en heel groot natuurpark waar je heerlijke wandeltochten kunt maken en dat hebben we de volgende dag ook gedaan.

Er zijn verschillende wandelingen die je kunt doen, en wij hebben als eerste wandeling een tocht naar de Ulsan Bawi rots uitgezocht. Dat is een flinke klim naar een klif van 873 meter hoog. Het eerste deel gaat gewoon door de bossen. Onderweg kom je nog een paar tempeltjes tegen en dan op een gegeven moment zie de grote rots ineens voor je, echt gigantisch! Er gaat een stalen trap van 808 treden recht tegen de rotsen omhoog, je kijkt dan flink de diepte in, heel mooi, maar soms ook wel eng, je moet in ieder geval geen last van hoogtevrees hebben. Boven moet je ook nog een stuk over de rotsen klauteren, maar uiteindelijk sta je dan op de top en heb je een mega-mooi uitzicht, echt geweldig en zeker de moeite van de klim waard. We hebben op ons gemak de hele dag over deze tocht gedaan.

De volgende dag zijn we nog een keer naar dit park gegaan, maar hebben we het wat rustiger aan gedaan, vandaag geen klim en klauterpartijen. We zijn naar een waterval gelopen, en deze route liep helemaal langs een stroompje. De bomen beginnen al mooi te verkleuren en het kabbelende water in de zon was een mooi gezicht. Het was een fijne wandeling.

Toen we daarvan terug waren zijn we met de kabelbaan naar een andere top gegaan. Bovenaan gekomen had je al een mooi uitzicht over het park maar je kon nog hoger. Ook daar kwam je weer op een rots en kon je weer helemaal rond kijken, wat mooi toch. Dit is écht een geweldig natuurpark.

Na al deze ontberingen vonden we dat we wel weer een sauna verdient hadden, dus zijn we naar een natural-spa gegaan. Daar hebben we een aantal uren lekker kunnen ontspannen. ’s Avonds een goede Koreaanse BBQ erachteraan en zo hebben we weer een topdag achter de rug.

Seoul

De volgende dag alweer naar onze laatste bestemming van deze reis, Seoul.

Vlakbij Seoul ligt een heel groot pretpark (een van de vijf grootste pretparken ter wereld), Everland, en daar zijn we de volgende dag naar toe gegaan. Het is een heel mooi opgezet pretpark, met net zoals in Disney, verschillende delen. Tot onze verbazing was er een compleet Holland Village met een hele mooie tuin, vol bloemen en een molen en allemaal Hollandse huisjes, kei grappig.

Er was een soort sprookjesdeel, een avonturendeel met één van de grootste houten achtbanen ter wereld, toen ik die zag hoefde ik er al meteen niet in….brrrr…die ging echt stijl naar beneden (blijkt 77 graden te zijn!), maar omdat de wachttijd voor deze achtbaan 3 uur (!) was hebben we deze maar helemaal uit ons hoofd gezet.

Ook was er een soort dierentuin deel, je kon er een safari maken langs leeuwen, witte tijgers, een liger (kruising tussen een leeuw en een tijger) en bruine beren. Ze hadden een zeehondenshow, heel veel verschillende soorten apen, kortom teveel om op te noemen. ’s Middags was er een halloween parade met zang en dans en ’s avonds ter afsluiting een groot vuurwerk. We zijn er van half elf ’s morgens tot half tien ’s avonds geweest, dus we hebben er onze dag goed vol gemaakt.

Onze laatste dag is alweer aangebroken en we hebben eerst een wandeling van een kilometer of 7 langs de Han-rivier gemaakt met als uiteindelijk doel het World Cup Stadium.

Toen we ’s morgens naar de metro liepen hoorden we muziek en daar zijn we eens gaan kijken. Bleek dat er een traditioneel festival gehouden werd waarvoor ze al aan het oefenen waren. Het zou ’s middags om drie uur beginnen, daar wilden wij natuurlijk wel bij zijn. We hebben er dus voor gezorgd dat we er om drie uur waren en we hebben een prachtige show gezien. Eerst kwamen er mensen allerlei traditionele kleding showen, er waren optredens van muziekgroepen, zanggroepen, een samoerai groep die met zwaarden allerlei dingen doorsloegen, een koorddanser kortom een compleet traditioneel programma dat bijna drie uur duurde.

Dat was nog eens een perfecte afsluiting van onze vakantie.

Is Zuid Korea de moeite waard?

Ja zeker, 100%, en wel hierom:

– De natuur is werkelijk prachtig, je kunt overal heerlijk wandelen en alles is goed ingericht op wandelaars.

– De bezienswaardigheden zoals de tempels en paleizen zijn ook heel mooi, hier geen grote bezienswaardigheden zoals de Chinese muur of Ankor Wat, maar toch allemaal zeker de moeite waard.

– De mensen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Iedereen is in voor een praatje en een grapje en het zijn hele rustige, nette en vriendelijke mensen.

– De veiligheid is een zeer groot pluspunt, het is een super veilig land. Mensen leggen hier gewoon hun portemonnaie en telefoon op tafel en gaan dan naar het toilet, moet je bij ons eens proberen!

– Het is een modern, ontwikkeld land. Dus alle faciliteiten die je gewent bent (b.v. Wifi) zijn aanwezig.

– Het eten is heerlijk, vooral het BBQ-en aan tafel is lekker en gezellig en dat zal ik wel gaan missen.

Maar helaas zit het er weer op, we vliegen ondertussen ergens boven Rusland, en staan we over een uur of 7 alweer met vier voeten in de Hollandse klei…..

Maar, we hebben een heerlijke, ontspannen reis gehad en hebben er echt van genoten.

Wie weet tot één van onze volgende reisverhalen….