Deze keer een verslag uit winters IJsland, eens iets heel anders dan dat je van ons gewent bent.

In december hebben we het idee opgepakt om een keer naar IJsland te gaan. Gaandeweg bleek dat er in de zomer hele mooie dingen te zien zijn in IJsland, maar in de winter andere hele mooie dingen, waaronder kans op het Noorderlicht, ijsgrotten en bevroren watervallen en dat trok ons wel.

We hebben er dus geen gras over laten groeien en hebben meteen een ticket geboekt, een 4×4 Drive gehuurd en wat hotelletjes besproken.

Maandag, 15 februari 2016

Op 15 februari 2016 was het zover en vlogen we met WOW-air van Amsterdam naar Reykjavik.

Toen we aankwamen hebben we de auto opgehaald en zijn in de regen naar Reykjavik gereden, het zag er een beetje troosteloos uit allemaal. Tegen de tijd dat we onze spullen gedropt hadden en in de stad waren begon het al donker te worden. In de winter is het daglicht natuurlijk beperkt (wat de kans op Noorderlicht doet groeien), tegen 18:00 uur ging de zon onder en een klein half uurtje later was het donker.

Het was niet echt weer om door de stad te gaan struinen dus zijn we bij Italiaans restaurant Rossopomodoro een heerlijk pizza gaan eten met een grote pot Viking bier erbij.

Dinsdag, 16 februari 2016

De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan. Tegen 9:00 uur begon het licht te worden en was het weer gelukkig opgeklaard, het zag er meteen al een heel stuk vrolijker uit.

Vandaag gingen we de Golden Circle rijden, dit is een route die je vanuit Reykjavik kunt rijden , langs de mooiste bezienswaardigheden van IJsland.

Ons eerste doel was Þingvellir, dat is één van de drie Nationale parken van IJsland en ligt op zo’n 50 km rijden van Reykjavik. Hier komen twee tektonische platen samen, de Noord-Amerikaanse en de  Euraziatische plaat. Deze worden gescheiden door een kloof, zodat je de scheiding tussen deze platen heel mooi kunt zien.

Toen we wegreden in Reykjavik was het prachtig weer, maar onderweg begon het harder en harder te sneeuwen, zo hard zelfs dat we de weg niet eens meer konden zien, nog nooit zó’n harde sneeuwbui meegemaakt. Omdat het nog maar 10 km was naar Þingvellir zijn we toch maar zachtjes doorgereden. We hadden er een hard hoofd in of we daar überhaupt wel iets zouden kunnen zien. Maar tegen de tijd dat we er waren klaarde het weer op, begon de zon te schijnen en was het ineens prachtig weer, wat een mazzel toch.

We keken uit over een schitterende, met sneeuw bedekte vallei, met in de verte een schattig kerkje en een paar kleine huisjes en daar kronkelde een, deels bevroren, rivier doorheen, schitterend.

Daarna liepen we naar beneden, de kloof in, tussen de twee tektonische platen door, ook heel bijzonder.

Aan de andere kant van de vallei ligt Silfra, daar kun je zelfs snorkelen en duiken tussen de twee platen in, we hebben daar beelden van gezien en dat is heel bijzonder. Maar aangezien dit nogal prijzig was hebben we dit vanaf de kant bekeken, ook mooi hoor.

We hebben er enkele uren heerlijk rondgewandeld en zijn toen een eindje verder gereden. Vanaf de andere kant kon je door een andere kloof lopen en kwamen we uit bij een schitterende bevroren waterval, gaaf!

Toen we dit allemaal goed bekeken hadden zijn we naar de volgende attractie van de Golden Circle gereden, geysir. Alle geisers op de wereld zijn naar deze ene geiser vernoemd. De échte geysir spuit nu helaas bijna nooit meer, voorheen spoot ie tot wel 60 meter hoog. Een andere, kleinere geiser, de Strokkur spuit nu om de paar minuten zo’n 20 à 30 meter hoog, da’s ook imposant hoor. Eerst begint ie langzaam wat te borrelen, dan komt er een grote, lichtblauwe bel bovenop die steeds groter en groter wordt, totdat ie barst! Rondom deze geisers liggen nog wat stomende modderpoeltjes en kokende stroompjes die ook wel leuk zijn. Ook hier kwam weer even een fikse sneeuwbui voorbij, maar gelukkig zijn die van korte duur en klaart het daarna snel weer op.

Op naar de laatste attractie van de dag: de Gullfoss waterval.
Dit is één van de imposantste watervallen van IJsland die in twee etappes in totaal 32 meter naar beneden stort. Nu was het grootste deel van de waterval dichtgevroren, wat een geweldig gezicht was. Tussen de ijsschotsen door zag je het water stromen, echt SUPER!

Ook hier hebben we weer een hele tijd rondgelopen. De pad naar het onderste deel was vanwege de gladheid gesloten, maar er waren nog genoeg uitzichtpunten van waar je de waterval mooi kon bekijken. Toen het écht te donker werd zijn we weer richting Reykjavik gaan rijden, dat was toch nog wel een rit van bijna 2 uur, waarvan het laatste uur weer door een dichte sneeuwbui! Tegen achten waren we weer in Reykjavik en zijn we maar meteen naar het Roadhouse restaurant gereden om daar een flinke hamburger met friet en een pot bier te nuttigen. Een goeie afsluiting van een super mooie dag.

Woensdag, 17 februari 2016

De volgende ochtend hebben we onze spullen in de auto geladen want we hadden voor de volgende nacht een hotel geboekt in Kirkjubæjarklaustur (die namen hier, pfff!), dat ligt zo’n 250 kilometer van Reykjavik. We hoefden alleen de ringweg nr. 1 maar te volgen in oostelijke richting dan komen we er vanzelf langs. Onderweg zijn allerlei bezienswaardigheden die makkelijk bereikbaar zijn van deze weg.

Als eerste kwamen we langs de Seljalandsfoss. De waterval kon je vanaf de weg al zien liggen, dus snel d’r naar toe. Toen we uit de auto stapten was het stralend weer en helemaal niet koud. Dus dachten we geen extra das en handschoenen nodig te hebben. Deze waterval is extra bijzonder omdat je er helemaal achter door kunt lopen. Normaal kan dit alleen in de zomer, maar nu waren er toch enkele mensen die de ‘ijstrap’ getrotseerd hadden en dat konden wij natuurlijk ook wel. We hadden er even niet bij stil gestaan dat er nogal veel waternevel van zo’n waterval af komt en het dan al heel snel fris en nat wordt en als het dan ook nog eens begint te sneeuwen….. Maar bikkels als wij zijn, zijn we gewoon door geklauterd  tot achter de waterval, en daar werden we beloont met een gigantisch mooi uitzicht. Ondanks dat we zeiknat waren en ijskoud was het wel volop genieten.

Onderweg bleef het ondertussen sneeuwen en zijn we daarom een waterval en een mooi lavastrand voorbij gereden (daar komen we op de terugweg toch nog een keertje langs).

In Vik zijn we bij een wegrestaurant gestopt, ondertussen was het gelukkig weer droog. Ook daar was een mooi lavastrand waar je een wandeling over kon maken. Het was heel apart om te zien, dat zwarte zand met de witte sneeuw en het witte schuim van de zee. In de verte stonden een paar rotsten in de zee, helemaal in de nevel. We hebben er een heerlijke strandwandeling gemaakt. Weer terug bij het wegrestaurant waren we wel toe aan een lekkere warme bak koffie met wat lekkers erbij.

Vanaf Vik was het nog zo’n 50 kilometer naar Kirkjubæjarklaustur. Onderweg kwamen door het lavaveld van Eldhraun. Hier liggen grote lavabrokken die in de zomer helemaal begroeid zijn met groen mos, maar nu allemaal een mooi sneeuwlaagje hadden. We zijn er even gestopt om de weidsheid eens goed in ons op te nemen. Je hoort en ziet hier verder helemaal niets, alleen lava, zover als je kunt kijken, prachtig.

Net voor Kirkjubæjarklaustur lag ons guesthouse, Hunkubakkar. We hadden een mazzeltje want we hadden eigenlijk een kamer met gedeelde badkamer geboekt, maar die bleek vol te zijn, zodat we een kamer kregen met een privé badkamer, lekker. Hunkbakkar bestaat uit verschillende huisjes die allemaal een raam hebben op het Noorden, zodat je dus, als je geluk hebt, vanuit je kamer het Noorderlicht kunt zien.

Voor dat Noorderlicht waren we natuurlijk in de winter naar IJsland gegaan, maar een garantie dat je het ook echt gaat zien heb je natuurlijk nooit. Maar voor vanavond waren de omstandigheden gunstig. We zaten zo ie zo in een heel lichtarm gebied en we hadden op de Aurora voorspelling van het IJslandse weerbericht (http://en.vedur.is/weather/forecasts/aurora/) gezien dat het die avond mooi helder zou zijn. Daarnaast hadden we op de aurora voorspellingsapp gezien dat ze een kracht van 5-7 aan gaven, ook heel gunstig (bij 1 zie je bijna niets, bij 10 heb je een complete lichtshow!).  Dus ‘fingerscrossed’.

De dame van het Guesthouse had ons de tip gegeven om naar de Fjaðrárgljúfur kloof te lopen, die is twee kilometer verderop en volgens haar zeker de moeite waard. Omdat we wel zin hadden is een lekkere wandeling en het weer ondertussen prima was, zijn we daar naartoe gelopen. De uitzichten onderweg waren weer prachtig, en de ondergaande zon zorgde voor een mooi gouden gloed over de sneeuw.
Bij de kloof aangekomen was het te donker om nog verder te lopen, maar dat bewaren we voor overmorgen, want hier willen we wel wat meer van zien. Dus zijn we weer terug gelopen want we hadden het eten besproken in ons hotel.

Toen we tegen acht uur vanuit onze kamer naar het restaurant liepen zagen we al een mooie groen streep Noorderlicht in de lucht, dat was al super, YEAH, het leek erop dat het ging lukken vanavond!Tegen de tijd dat we ons eten op hadden was het buiten al een complete lichtshow geworden, zoiets heb ik echt nog nooit gezien, G-E-W-E-L-D-I-G!

Wij als een speer onze camera’s gehaald en op statief gezet en genieten maar. Het was echt ongelooflijk, de hele lucht was vol met kleur, voornamelijk groen, maar ook wat licht paars en rose. Het bewoog langzaam en er vormde zich steeds nieuwe strepen en kronkels in de lucht, soms wel 10 strepen tegelijk, overweldigend. Ik kan wel zeggen dat dit één van de mooiste dingen is die ik óóit gezien heb!

Uiteindelijk heeft deze lichtshow bijna 3 uur geduurd en hebben we volop van genoten. Dat we veel geluk hebben gehad blijkt maar weer, want later deze hebben we het Noorderlicht niet meer gezien.

Helemaal voldaan na zo’n fantastische dag, zijn we gaan slapen.

Donderdag, 18 februari 2016

Voor vandaag stonden het gletsjermeer van Jökulsárlón en een Ice Cave Tour in de Vatnajokull Gletsjer op de planning. De tour hadden we thuis al geboekt bij de organisatie “Guide to Iceland” en we hoefden ons om 15:30 uur pas te melden dus we konden rustig aan doen. Het was ongeveer 125 kilometer rijden naar het meer door een uitgestrekt, wit, winterlandschap. We reden stukken langs de zee en kwamen onderweg ook nog langs een andere gletsjer.

Rond half één kwamen we bij het meer aan en hadden we bedacht dat er misschien andere mensen uitgevallen zouden kunnen zijn voor de tour van 13:00 uur. Dus hebben we even iemand opgesnord van de organisatie en gevraagd of we misschien wat eerder mee zouden kunnen. De tour van 13:00 uur bleek toch vol te zitten maar met die van 14:00 uur konden we wel mee (wel fijn, anders zouden we wel heel laat terug moeten rijden).

We hebben even rondgekeken bij het gletsjermeer, maar waarschijnlijk is dit in de zomer mooier omdat er dan meer ijsschotsen rond drijven. Nu dreven er wel een aantal, maar het grootste deel van het meer zat dichtgevroren. Toch wel heel mooi hoor.

Uiteindelijk rond half drie vertrokken we met een mega grote jeep met levensgrote wielen naar de ijs grot. Het eerste stukje reden we over de weg en toen we op het ijs aan kwamen werd er lucht uit de banden gelaten om meer grip te hebben. En toen kon de tocht pas echt beginnen, tjonge jonge, dat was af en toe best eng kan ik je vertellen. We reden door diepe gleuven en door rivieren, over sneeuwbergen en daar ook weer vanaf….Na een klein uur kwamen we aan bij de ijs grot. We kregen allemaal een helm en ijzers voor onder onze schoenen en toen allemaal achter onze gids aan een klein gat in de gletsjer in. De ijs grot is gevormd door een rivier, die uitgesleten is onder in de gletsjer. Van boven zie je er niets van, maar dat maakt het juist zo gevaarlijk om over een gletsjer te lopen, want vanaf onder konden we de met sneeuw bedekte gaten wel zien zitten. De bovenkant van de grot bestond uit heel dik op elkaar gepakt ijs. Dit is zo’n vast ijs dat er maar 3% lucht in zit, terwijl in een ijsklontje uit de diepvries wel 20% lucht zit. Daardoor is het ijs ook transparant en blauw van kleur. Heel mooi om te zien. Je kon nog dieper de grot in, maar op sommige stukken moest je dan wel op je knieën verder, het plafond was daar niet hoger dan een kleine meter. Als je daar doorheen gekropen was kwam je in een grote open ruimte, ook helemaal van ijs.

We zaten hier dieper in de gletsjer, dus daardoor was het ook wat donkerder, maar je zag toch nog voldoenden. Na een klein uur ik de grot begonnen we weer aan terugweg. Nu zaten we voorin de jeep en was de rit wat minder eng, omdat we nu konden zien waar we heen reden, dat scheelde een heel stuk.

Rond kwart voor zes waren we weer terug bij de auto. We hebben verder maar niet teveel geteut, want we moesten nog bijna 2 uur terug rijden, en in het donker, zonder lantaarnpalen op een besneeuwde weg is dat best vermoeiend.

Tegen achten waren terug in Kirkjubæjarklaustur en zijn we meteen gaan eten. Terug op de kamer hebben we nog een portje gepakt (Tip, koop op Schiphol wat te drinken en neem dat mee, want alcohol is stikduur in IJsland) en zijn toen vroeg ons bed ingedoken.

Vrijdag, 19 februari 2016

Het was vandaag weer prachtig weer en na een lekker ontbijt hebben we onze spullen in de auto geladen en zijn we wederom naar de Fjaðrárgljúfur gelopen. Nu konden we wel helemaal langs de kloof naar boven lopen. Er waren onderweg regelmatig uitkijkpunten waar je een heel mooi uitzicht in de kloof had. In de zomer kun je hier ook nog beneden wandelen, maar dat gaat nu niet. We zijn helemaal tot het eind van de kloof gelopen, ook daar weer een prachtig uitzicht.

Na een paar uur waren we weer terug bij de auto en zijn we weer richting Reykjavik gaan rijden. We hebben voor de komende nacht een B&B besproken in Hella, dat ligt ongeveer halverwege. In Vik hebben we bij de benzinepomp een broodje gekocht en dat hebben we een eindje verder bij Reynisfjara Beach opgegeten. Reynisfjara staat bekend om z’n zwarte lavastrand en z’n mooie basaltrotsen. Vanaf dit strand heb je ook mooi uitzicht op de rotsen van Dyrholaey. De zee is hier heel ruig en slaat met grof geweld tegen de basalt rotsen aan, wat een mooi effect geeft.

De volgende stop was de Skógafoss waterval. Deze hadden we op de heenweg gemist omdat het toen zo hard sneeuwde. Nu was het stralend weer en werden we getrakteerd op een mooie regenboog in de waterval. De waterval is 60 meter hoog en 25 meter breed en is één van de mooiste watervallen van IJsland. Via een trap kun je helemaal naar boven klimmen en daar heb je een mooi uitzicht over de omgeving en kun je het water 60 meter de diepte in zien storten.

Een eind verder zijn we ook nog maar een keer gestopt bij de Seljalandsfoss, da’s die waterval waar je ook achterdoor kunt. Vorige keer sneeuwde het op het laatst zo hard dat we geen kans meer hebben gehad om de omgeving te bekijken, dat hebben we nu wel op ons gemak gedaan. Vandaag waren er geen mensen achter de waterval dus daar hebben we ons ook verder maar niet meer aan gewaagd.

Ondertussen liep het alweer tegen het einde van de middag en we moesten nog een eindje rijden naar onze B&B Beindalsholt in Hella. We hadden er een vrij summier adres van gekregen  en het was ondertussen ook al donker geworden. Maar met wat hulp van een behulpzame boer zijn we er toch terecht gekomen. Het bleek dat we de eerste gasten van deze B&B waren en we werden er super hartelijk ontvangen. Voor de gelegenheid werd er een fles wijn opengetrokken (en nog één)  en hebben we tot middernacht super gezellig zitten kletsen met de uitbater en zijn zoon.

Zaterdag, 20 februari 2016

’s Ochtends bleek onze B&B in een prachtige vallei te liggen met geweldig mooi uitzicht op de bergen en vulkanen. De zonsopkomst hier was sprookjesachtig, wat een mooie plek.

Na een heerlijk ontbijt zijn we verder gereden en de eindbestemming voor vandaag is Reykjavik.

We hadden van de gastheer de tip gekregen om een kijkje te gaan nemen bij de Urriðafoss. Dit is een vrij onbekende waterval en er staat slechts een klein bordje langs de weg, maar hij is zeer zeker de moeite waard. Het is een waterval midden in de rivier, heel apart. Ook nu weer hele stukken bevroren ijs wat een sprookjesachtig beeld gaf. Prachtig gewoon.

We zijn, ook weer op aanraden van de gastheer verder gereden over een gravelweg die helemaal langs de zee liep. Hier kwam je door kleine dorpjes en zie je nog meer van het rustige IJslandse leven. Na een tijd kwamen we automatisch weer uit bij Highway 1.

In het plaatsje Hveragerði zou een mooie wandelroute langs allerlei thermische bronnen moeten zijn, dus zijn we eerst even langs het bezoekerscentrum gereden om een kaartje te gaan halen. Zo’n 3 kilometer buiten het dorp begon de wandelroute en we konden de stomende bronnen al vanuit de auto zien. Omdat er vandaag een hele harde wind stond hebben we onszelf goed aangekleed en zijn we op pad gegaan. We liepen al meteen langs een stomend, warm riviertje en even later kwamen we een bron met kokend water, heel mooi. De pad liep helemaal naar boven en die hebben we gevolgd, maar toe we zo’n uur onderweg waren werd het door de sterke wind toch iets te tricky. De pas was erg smal en glibberig en er stond boven op de berg zo’n harde wind dat ik me maar amper staande kon houden, dus toen hebben we maar besloten om weer terug te gaan.

In het dorpje hebben we ons even lekker opgewarmd met een dampende kop koffie en iets lekker erbij, dat konden we wel gebruiken. In het winkelcentrum liep ook een deel van de kloof die helemaal door loopt tot Þingvellir National Park. Hier is de kloof maar een meter breed en kun je dus met één voet in Europa staan en met één voet in Amerika, kei leuk. Er is ook een aardbevingsimulator, maar daar zijn we niet in geweest. Daarna hebben we nog even wat rondgewandeld door Hveragerði, maar hier was niet zo veel te zien, dus zijn we verder gereden naar Reykjavik. Daar aangekomen hebben we onze spullen in het pension gelegd en zijn we naar het centrum gelopen. Daar hebben we afgelopen week eigenlijk nog niet veel van gezien omdat het toen zo’n slecht weer was. Nu stond de Hallgrímskirkja, de betonnen kerk en tevens het gezicht van Reykjavik, mooi in het zonneke. Deze kerk is erg apart en of ie ook mooi is, kun je in het midden laten. Smaken verschillen zullen we maar zeggen.

We zijn door het centrum van Reykjavik gelopen, naar de haven en hebben daar even rondgekeken. Toen we dat allemaal gezien hadden werd het tijd voor de inwendige mens en zijn we weer naar de Italiaan gegaan, die was ons afgelopen week prima bevallen. Na het eten hebben we nog wat rondgewandeld en hebben we bij een kroeg, als afsluiter, nog een potje bier genomen.

Zondag, 21 februari 2016

Onze laatste dag in IJsland alweer, deze week in omgevlogen.
Voor komende nacht hadden we een pension geboekt in Keflavik, 5 minuten van het vliegveld, da’s morgenvroeg makkelijk.

We hadden het idee om vandaag lekker naar de Blue Lagoon (Bláa Lónið) te gaan, maar toen we gisteravond een entreekaartje wilden kopen via de website, bleek de hele dag al ‘fully booked’ te zijn, wat jammer nou. Dus moesten voor vandaag iets anders verzinnen.

Gelukkig bleek het schiereiland Reykjanes ook prachtig te zijn en was er genoeg te zien. Als eerste zijn we langs het Kleifarvatn meer gereden richting naar de warmwaterbronnen van Krýsuvík. Dit is een heel mooi geothermisch gebied, ook weer met kokende modderpoelen en stomende gaten. Je kunt er over houten vlonders prachtig rondwandelen en ook hier weer schitterende vergezichten.

Omdat we nu toch zo dicht bij de Blue Lagoon waren besloten we er toch maar langs te rijden, wie weet was er onverwacht nog wel een plekje vrij gekomen. Daar aangekomen waren we blij verrast, want het bleek dat rond de Blue Lagoon nog een heel mooi gebied lag met fel blauw water met lavastenen erin. Je kon er gewoon overal rondwandelen, heel mooi. Bij navraag bleek er helaas geen plaats vrij gekomen te zijn, maar we mochten wel even binnen kijken en foto’s maken van de Blue Lagoon, dat was mij ook prima, ik had het nu toch mooi gezien.

Een eind verder bleek er ook nog een hotspring te zijn, Gunnuhver, en daar zijn we toen naartoe gereden. Het bleek een mega stomende hotspring te zijn, er kwam met zo’n grof geweld stoom uit de grond, niet normaal meer het leek wel een gigantische fluitketel. Toen de wind de stoom ineens onze kant op blies, was je ook meteen zeiknat, haha.

Iets verder richting Keflavik kwamen we nog langs “The Bridge Between Continents“, ook hier kon je weer, nu via een brug, van Europa naar Amerika lopen.
Al met al was het niet erg dat we niet in de Blue Lagoon konden, want ik had alle mooie dingen van vandaag zeker niet willen missen, geluk bij een ongeluk, dus.

Het was ondertussen alweer donker toen we aankwamen bij Svitan Guesthouse in Keflavik, de dagen vliegen hier (ze zijn ook niet zo lang natuurlijk ;-)).
Het was een prachtig Guesthouse met een mooie kamer, ruime huiskamer en keuken.
Op aanraden van de dame van het Guesthouse zijn we bij Kaffi Duus gaan eten, dat was heerlijke, het lekkerste wat we tot nu toe op hebben in IJsland, dat was dus een mooie afsluiter.

Maandag, 22 februari 2016

’s Morgens moesten we al om 3:30 uur ons bed uit, want onze vlucht naar Nederland is al om 6:30 uur.

We hoefden gelukkig maar 5 minuutjes te rijden naar het vliegveld. Daar hebben we onze Ssangyoung Rexton weer ingeleverd en zijn we ingecheckt.

Om 10:45 uur, Nederlandse tijd, stonden we naar 2 uur en 25 minuten vliegen weer op Hollandse bodem.

Voor iedereen die eens van plan is om naar IJsland te gaan in de winter, kunnen we alleen maar zeggen:

100% DE MOEITE WAARD!

Het was echt geweldig, met natuurlijk als kers op de taart, het Noorderlicht!